Λιπκάνοι Τάταροι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Λιπκάνοι Τάταροι, επίσης γνωστοί ως Πολωνοί-Λιθουανοί Τάταροι (Lipkowie, Lipcani ή Muślimi), είναι ομάδα Τάταρων που αρχικά εγκαταστάθηκαν στο Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας, στις αρχές του 14ου αιώνα. Οι πρώτοι άποικοι προσπάθησαν να διατηρήσουν τη σαμανιστική θρησκεία τους και ζήτησαν άσυλο μεταξύ των μη χριστιανών Λιθουανών. Προς το τέλος του 14ου αιώνα, ένα άλλο κύμα Τάταρων - αυτή τη φορά Μουσουλμάνοι, προσκλήθηκαν στο Μεγάλο Δουκάτο από τον Βυτάουτας το Μέγα. Αυτοί οι Τάταροι εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στη Λιθουανία γύρω από το Βίλνιους, το Τράκαϊ, το Γκρόντνο και το Κάουνας, και αργότερα εξαπλώθηκαν σε άλλα μέρη του Μεγάλου Δουκάτου που αργότερα έγιναν μέρος της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας. Οι περιοχές αυτές περιλαμβάνουν τμήματα της σημερινής Λιθουανίας, της Λευκορωσίας και της Πολωνίας. Από την αρχή του οικισμού τους στη Λιθουανία ήταν γνωστοί ως οι Λιπκάνοι Τάταροι. Διατηρώντας τη θρησκεία τους, ένωσαν τη μοίρα τους με εκείνη της κυρίως χριστιανικής Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας. Από τη Μάχη του Γκρούνβαλντ και μετά, τα συντάγματα ελαφριού ιππικού των Λιπκάνων Τάταρων συμμετείχαν σε κάθε σημαντική στρατιωτική εκστρατεία της Λιθουανίας και της Πολωνίας.
Συνολικός πληθυσμός | |
---|---|
10,000-15.000 | |
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς | |
Λευκορωσία | 7.300 (απογραφή 2009)[1] |
Λιθουανία | 2.800 (απογραφή 2011)[2] - 3.200[3] |
Πολωνία | 1.916 (απογραφή 2011)[4] |
Γλώσσες | |
Λευκορωσικά, Λιθουανικά, Πολωνικά, Ρώσικα | |
Θρησκεία | |
Σουνισμός | |
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες | |
Τάταροι του Βόλγα, Τάταροι της Κριμαίας |
Η προέλευση των Λιπκάνων Τάταρων μπορεί να εντοπιστεί στις καταγωγικές πολιτείες της Χρυσής Ορδής, του Χανάτου της Κριμαίας και του Χανάτου του Καζάν. Αρχικά χρησίμευαν ως ευγενής στρατιωτική κάστα, αλλά αργότερα έγιναν αστικοί κάτοικοι γνωστοί για τις χειροτεχνίες, τα άλογα και τις δεξιότητές τους στην κηπουρική. Κατά τη διάρκεια των αιώνων αντιστάθηκαν στην αφομοίωση και διατήρησαν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους. Ενώ παρέμειναν πολύ προσκολλημένοι στη θρησκεία τους, με την πάροδο του χρόνου, έχασαν την αρχική τους ταταρική γλώσσα, από την ομάδα Κίπτσακ των τουρκικών γλωσσών και ως επί το πλείστον υιοθετήθηκαν τα λευκορωσικά, τα λιθουανικά και τα πολωνικά.[5][6] Υπάρχουν ακόμα μικρές ομάδες Λιπκάνων Τάταρων που ζουν στη σημερινή Λευκορωσία, Λιθουανία και Πολωνία, καθώς και στις κοινότητες τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.