Λάδωνας (μυθολογία)

Στην ελληνική μυθολογία, ο Λάδωνας (Λάδων) ήταν ο δράκος που φύλαγε τα χρυσά «Μήλα των Εσπερίδων» στο δένδρο της ζωής, μαζί με τις Εσπερίδες. Αναφέρεται συνήθως ως δράκοντας ή όφις, χωρίς το ιδιαίτερο όνομά του. Το όνομα «Λάδων» προέρχεται όπως φαίνεται από το όνομα του ομώνυμου ποταμού). Ο Λάδων αναφέρεται ως γιος της Γαίας. Ο Ησίοδος τον θεωρούσε «χθόνιον όφιν» (του εσωτερικού της γης) και στη Θεογονία του γράφει ότι ο Λάδων ήταν παιδί του Φόρκυος και της Κητούς. Σύμφωνα πάλι με άλλη παράδοση ήταν γιος του Τυφώνα και της Εχίδνης. Σε αυτή την εκδοχή είναι αδελφός του Λέοντα της Νεμέας, του Κέρβερου, της Λερναίας Ύδρας και άλλων τεράτων. Κατά την αρχαιότερη παράδοση, ο Λάδωνας ορίσθηκε από τη θεά Ήρα ως φύλακας των μήλων για να πολεμήσει αναγκαστικά με τον Ηρακλή, ή επειδή οι κόρες του Άτλαντα έκλεβαν τα μήλα. Πιθανώς όμως να ορίσθηκε στη θέση αυτή και από τον Τιτάνα Άτλαντα.

Λάδων (Λάδοντας)
Ο Ηρακλής παλεύει με τον Λάδωνα
Γονείς	Τυφών και Έχιδνα ή Φόρκυς και Κητώ
Αδέλφια	(Αν γονείς του είναι ο Τυφώνας και η Έχιδνα) Όρθρος, Κέρβερος, Λερναία Ύδρα και Χίμαιρα Κατά τον Ακουσίλαο τον Αργείο: ο αετός που έτρωγε το συκώτι του Προμηθέα Κατά τον Λάσο τον Ερμιονέα: Σφίγγα Κατά τον Απολλόδωρο: ο Λέων της Νεμέας και η αγριόχοιρος Φαία Κατά τον Υγίνο: Γοργών (που κατά τον Υγίνο ήταν μητέρα των τριών γοργόνων), ο δράκος της Κολχίδας (ήταν ο δράκος που φύλαγε το Χρυσόμαλλο Δέρας) και η Σκύλλα Σύμφωνα με μια πηγή, ήταν και οι Άρπυιες ή (αν γονείς του είναι ο Φόρκυς και η Κητώ) Οι Γραίες, οι Γοργόνες, Θόωσα, Έχιδνα (πιθανόν) και οι Εσπερίδες (πιθανόν)
wikidata (π)

Οι αρχαίοι συγγραφείς φαντάζονταν τον Λάδωνα «υπερμεγέθη», με εκατό κεφάλια, και πίστευαν ότι είχε την ικανότητα να παραμένει συνεχώς άυπνος. Αναφέρεται και το επίθετο «πολυκάρηνος» = «πολυκέφαλος». Αλλού απαντάται ως «δράκων αθάνατος», κι όμως σκοτώθηκε από τον Ηρακλή όταν αυτός πραγματοποιούσε τον άθλο του να φέρει τα Μήλα των Εσπερίδων και μεταμορφώθηκε σε αστερισμό από τον Δία. Αυτός κατά τον Υγίνο είναι ο αστερισμός Δράκων.

Ο Λάδων απεικονίζεται σε πολλές παραστάσεις που σχετίζονται με τον μύθο των Εσπερίδων. Συνήθως είναι ένα φίδι τυλιγμένο γύρω από δέντρο ή στη ρίζα του, ενώ κοντά στέκεται ο Ηρακλής με το ρόπαλό του, έτοιμος να το χτυπήσει. Παραστάσεις του Λάδωνα σώζονται σε αγγεία, τοιχογραφίες, νομίσματα (τετράδραχμα της Κυρήνης του 5ου αιώνα π.Χ.) και δακτυλιολίθους. Το φίδι απεικονίζεται συνήθως με μία κεφαλή και σπανιότερα με δύο ή με τρεις. Το αρχαιότερο από γνωστά έργα τέχνης ήταν ένα ξυλόγλυπτο ειδώλιο που απεικόνιζε ένα δέντρο με δράκοντα, έργο που είχε κατασκευάσει ο Θεοκλής ο Ηγύλου μαζί με τον γιο του και το περιγράφει ο Παυσανίας που το είδε στην Ολυμπία.

Άλλοι χαρακτήρες

Έτσι ονομαζόταν ο ποτάμιος θεός της Αρκαδίας γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, που ταυτίζεται με τον ομώνυμο ποταμό της Πελοποννήσου. Σύμφωνα με ορισμένους αρχαίους συγγραφείς, ο Λάδων απέκτησε από τη Στυμφαλίδα δύο κόρες τις νύμφες Δάφνη και Μετώπη, σύζυγο του θεού - ποταμού Ασωπού.

Πηγές

• Emmy Patsi-Garin, Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Λάδωνας (μυθολογία)