Κύκλος του Ρίμαν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στη θεωρία του μετρικού χώρου και τη γεωμετρία του Ρίμαν, ο κύκλος του Ρίμαν είναι ένας μεγάλος κύκλος εξοπλισμένος[ασαφές] με την ορθοδρομία του μεγάλου κύκλου. Είναι ο κύκλος εξοπλισμένος[ασαφές] με την εγγενή της μετρικής του Ρίμαν μιας συμπαγούς μονοδιάστατης πολλαπλής συνολικού μήκους 2π, ή την εξωτερική μέτρηση που λαμβάνεται με περιορισμό της εσωτερικής μετρικής στη σφαίρα, σε αντίθεση με την εξωτερική μετρική που λαμβάνεται με περιορισμό της Ευκλείδειας μετρικής στον μοναδιαίο κύκλο στο επίπεδο. Έτσι, η απόσταση μεταξύ ενός ζεύγους σημείων ορίζεται ως το μήκος του μικρότερου από τα δύο τόξα στα οποία ο κύκλος χωρίζεται από αυτά τα δύο σημεία.