![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6d/Strigops_habroptilus_1.jpg/640px-Strigops_habroptilus_1.jpg&w=640&q=50)
Κακάπο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Κακάπο είναι ψιττακόμορφο πτηνό της οικογενείας των Ψιττακιδών (παπαγάλοι), που απαντά αποκλειστικά σε αυστηρά ελεγχόμενες περιοχές της Νέας Ζηλανδίας. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Strigops habroptila και δεν περιλαμβάνει υποείδη (μονοτυπικό).[2]
Κακάπο | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Νεαρό κακάπο φωτογραφημένο στο νησί Κόντφις | ||||||||||||||||
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||||
Strigops habroptila (Γλαύκοψ η αβρόπτιλος) G. R. Gray, 1845 | ||||||||||||||||
Το κακάπο ανήκει σε εκείνα τα πτηνά που έχουν κινήσει το ενδιαφέρον των ερευνητών -και όχι μόνον- για τα μορφολογικά χαρακτηριστικά και τις «παραδοξότητες» της ηθολογίας τους, στοιχεία που, σε συνδυασμό με τον ελάχιστο εναπομείναντα πληθυσμό του, προκάλεσαν την κινητοποίηση όλων των εμπλεκομένων φορέων για την σωτηρία του. Στις κυριότερες «αποκλίσεις» του από τους άλλους παπαγάλους συμπεριλαμβάνονται:
- Απώλεια πτητικής ικανότητας
- Δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της νύκτας
- Μεγάλο βάρος και, μεγάλη έως πολύ μεγάλη εποχική διακύμανσή του
- Χαμηλός μεταβολισμός
- Αποκλειστικά φυτικό διαιτολόγιο
- Καθορισμός του φύλου των απογόνων
- Εξαιρετικά ιδιόμορφη φωνή
Το κακάπο είναι είδος Άκρως Απειλούμενο (CR).[1] Τον Ιούλιο του 2012, μόνον 124 άτομα είχαν απομείνει, τόσο λίγα, που στα περισσότερα από αυτά έχουν δοθεί ονόματα.[3] Η προσπάθεια για τη διάσωση του πτηνού είναι πολύ παλαιά. Λόγω της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας στην Πολυνησία και την εισαγωγή θηρευτών όπως γάτες, αρουραίοι, νυφίτσες και κουνάβια, το κακάπο σχεδόν αφανίστηκε. Οι προσπάθειες διατήρησης ξεκίνησαν στη δεκαετία του 1890, αλλά δεν ήσαν πολύ επιτυχείς, μέχρι την εφαρμογή του «Σχεδίου για την Ανάκαμψη του Κακάπο» (Kakapo Recovery Plan), στη δεκαετία του 1980. Από τον Απρίλιο του 2012, όλα τα σωζόμενα πουλιά φυλάσσονται σε κάποια νησιά, προσεκτικά επιλεγμένα χωρίς θηρευτές, το Κόντφις (Codfish), το Άνκορ (Anchor) και το Λιτλ Μπάριερ (Little Barrier), όπου τελούν υπό στενή προστασία και παρακολούθηση.[4][5] Επίσης, δύο μεγάλα νησιά από την περιοχή Φιόρντλαντ, τα Ρεζολούσιον (Resolution) και Σεκρετέρι (Secretary), έχουν αποτελέσει το αντικείμενο, μεγάλης κλίμακας, δραστηριοτήτων οικολογικής αποκατάστασης, μέσω προετοιμασίας αυτοσυντηρούμενων οικοσυστημάτων με κατάλληλο βιότοπο για το είδος. Η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας είναι πρόθυμη να παραχωρήσει τα συγκεκριμένα νησιά γι’ αυτό το σκοπό.