From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κάρλο Λορεντσίνι (ιταλικά: Carlo Lorenzini, 24 Νοεμβρίου 1826 – 26 Οκτωβρίου 1890), γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Κάρλο Κολόντι (ιταλικά: Carlo Collodi), ήταν Ιταλός συγγραφέας, χιουμορίστας και δημοσιογράφος,[14][15] γνωστός για την παγκοσμίου φήμης νουβέλα παραμύθι, Οι Περιπέτειες του Πινόκιο.
| Κάρλο Κολόντι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Carlo Collodi (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 24 Νοεμβρίου 1826[1][2][3] Φλωρεντία[4][5][6] |
| Θάνατος | 26 Οκτωβρίου 1890[1][2][3] Φλωρεντία[7][8][6] |
| Τόπος ταφής | Cimitero delle Porte Sante |
| Ψευδώνυμο | Carlo Collodi[9] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιταλίας (1861–1890) Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης (1826–1859) Ηνωμένες Επαρχίες της Κεντρικής Ιταλίας (1859–1860) Βασίλειο της Σαρδηνίας (1860–1861) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιταλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[10][11] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[12][13][2] μυθιστοριογράφος συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας δημοσιογράφος μεταφραστής |
| Αξιοσημείωτο έργο | I racconti delle fate Giannettino Minuzzolo Οι Περιπέτειες του Πινόκιο Il Lampione |
| Περίοδος ακμής | 1856 |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Battle of Curtatone and Montanara |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κολόντι γεννήθηκε στην Φλωρεντία στις 24 Νοεμβρίου του 1826. Η μητέρα του, Αντζιολίνα Ορζάλι Λορεντσίνι, ήταν υπηρέτρια από το Κολόντι, πόλη από την οποία ο Λορεντσίνι θα έπαιρνε αργότερα το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, ενώ ο πατέρας του, Ντομένικο Λορεντσίνι, ήταν μάγειρας.[16] Και οι δύο γονείς του εργάζονταν για τον μαρκήσιο Τζινόρι Λίσκι.[14] Ο Κολόντι ήταν το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειάς του[17] και είχε δέκα αδέλφια, επτά από τα οποία απεβίωσαν σε μικρή ηλικία.[18] Ο Κολόντι πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας στην πόλη Κολόντι και ζούσε εκεί με τη γιαγιά του, από την πλευρά της μητέρας του. Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο, στάλθηκε να σπουδάσει σε ένα θεολογικό σεμινάριο στο Κολ Βαλ ντ' Έλσα.[19]
Κατά τους Πολέμους της Ιταλικής Ανεξαρτησίας εναντίον της Αυστριακής Αυτοκρατορίας μεταξύ του 1848 και 1860, υπηρέτησε ως εθελοντής με τον στρατό της Τοσκάνης. Το ενεργό του ενδιαφέρον σε πολιτικά θέματα μπορεί να φανεί στα πρώτα έργα του αλλά και στην ίδρυση της σατιρικής εφημερίδας Il Lampione.[20] Αυτή η εφημερίδα λογοκρίθηκε με διαταγή του Μεγάλου Δουκάτου της Τοσκάνης το 1849, αλλά επανακυκλοφόρησε τον Μάιο του 1860.[21][22] Από τις 31 Μαρτίου του 1855 μέχρι τις 14 Μαρτίου του 1857 εξέδιδε την δεύτερη εφημερίδα του με τίτλο Lo Scaramuccia.[23][24]
Ο Κολόντι απέκτησε φήμη το 1856 με το μυθιστόρημά του In vapore και είχε αρχίσει έντονη δραστηριότητα σε άλλες πολιτικές εφημερίδες όπως στην Il Fanfulla. Την ίδια περίοδο προσλήφθηκε από την Επιτροπή Λογοκρισίας για το Θέατρο. Αυτή την περίοδο συνέθεσε διάφορες σατιρικές παραστάσεις και ιστορίες όπως: Macchiette (1880), Occhi e nasi (1881), Storie allegre (1887).[14]
Το 1875, εισήχθη στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας με μεταφράσεις γαλλικών παραμυθιών στα ιταλικά.[25]Το 1876 έγραψε το Giannettino (εμπνευσμένο από το Giannetto του Alessandro Luigi Parravicini), το Minuzzolo, και το Il viaggio per l'Italia di Giannettino, μία παιδαγωγική σειρά που εξερευνά την ιταλική επανένωση μέσω των ειρωνικών στοχασμών του χαρακτήρα Giannettino.[14]
Ο Κολόντι γοητεύτηκε τότε από την ιδέα να χρησιμοποιήσει έναν συμπαθή και αθεόφοβο χαρακτήρα με σκοπό να εκφράσει τις προσωπικές του πεποιθήσεις μέσω της αλληγορίας. Το 1880 ξεκίνησε να γράφει την Ιστορία μίας μαριονέτας (ιταλικά: Storia di un burattino), που ονομάστηκε επίσης Οι Περιπέτειες του Πινόκιο, που δημοσιευόταν εβδομαδιαία στην πρώτη ιταλική παιδική εφημερίδα Il Giornale dei Bambini.[14]
Ο Κολόντι απεβίωσε στις 26 Οκτωβρίου του 1890 στην Φλωρεντία και τάφηκε στο San Miniato al Monte Basilica.[26] Το 1962 ιδρύθηκε το Εθνικό Ίδρυμα Κάρλο Κολόντι (Carlo Collodi National Foundation), το οποίο εστιάζει στην προώθηση του πολιτισμού των και για τα παιδιά, χρησιμοποιώντας ως βασικό έργο τις Περιπέτειες του Πινόκιο.[27]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
