Είναι ιπποτικό τάγμα της Ισπανίας (ισπαν.: Orden de Calatrava), το οποίο δημιουργήθηκε αρχικά για την άμυνα του κάστρου της πόλης Καλατράβα της Καστίλης το 1158 μ.Χ. Υφίσταται ακόμη και σήμερα αλλά πλέον έχει χάσει τον στρατιωτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα του[1].
Το έμβλημα του Τάγματος φέρει τον Ελληνικό Σταυρό και τον Κρίνο
Κατά τον δωδέκατο αιώνα ο Βασιλιάς Σάντσο Γ΄, της Καστίλης στην Ισπανία δέχεται πιέσεις από τους Μαυριτανούς στα νότια σύνορα της περιοχής. Επειδή οι Ναΐτες είχαν αποσυρθεί από την περιοχή, ο Βασιλιάς έδωσε την εντολή δημιουργίας του Τάγματος στον ηγούμενο (Raymond της Fitero) του Κιστερκιανού Μοναστηριού με τον όρο να αναλάβει την άμυνα του κάστρου της περιοχής. Οι ενθουσιώδεις μοναχοί με συνεχείς και πολυετείς στρατιωτικές επιτυχίες συνέβαλλαν στην εκδίωξη των Μαυριτανών από την περιοχή της Καστίλης. Για αυτόν τον λόγο, έγινε από τον Βασιλιά επιχορήγηση στην περιουσία του Τάγματος νέων περιοχών σε Καστίλλη και Αραγωνία[2].
Σε αναγνώριση της προσφοράς του τάγματος ο Πάπας Αλέξανδρος Γ΄, το 1164, ενέκρινε τον Κανόνα και το Καταστατικό του Τάγματος, που είναι πλέον αυτόνομο με στρατιωτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα.
Μεγάλη ήταν η συμβολή του Τάγματος στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ιβηρικής χερσονήσου από τους Άραβες. Όμως οι πολιτικές ίντριγκες των Χριστιανικών Βασιλείων του Βορρά είχαν βαριές επιπτώσεις στην λειτουργία και οργάνωση του Τάγματος. Αποτέλεσμα η πτώση του κάστρου της Καλατράβα από τα στίφη των Μουσουλμάνων της δυναστείας των Αλμοάδων στην μάχη "Alarcos" το 1195 μ.Χ. Την ίδια εποχή ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ κάλεσε σε ιερό πόλεμο τους Χριστιανούς για την απελευθέρωση της Ιβηρικής και την ανακατάληψη των Αγίων Τόπων. Οι αγώνες του Τάγματος συνεχίστηκαν και με την βοήθεια ξένων σταυροφόρων ανακατέλαβαν την έδρα τους το 1212 μ.Χ.
Το 1489 ο Πάπας Ιννοκέντιος Η΄ εξαιτίας των πολιτικών διαφορών του Μεγάλου Μαγίστρου με τον Βασιλέα, παραδίδει την διοίκηση του Τάγματος στον Βασιλιά Φερδινάνδο με αποτέλεσμα το Τάγμα να χάσει τον μοναστικό του χαρακτήρα και την πολιτική του αυτονομία[3].
