![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Laurent_de_la_La_Hyre_002.jpg/640px-Laurent_de_la_La_Hyre_002.jpg&w=640&q=50)
Ικέτιδες (Ευριπίδη)
τραγωδία του Ευριπίδη / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Ικέτιδες είναι τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 422 π.Χ. με διαφορετική υπόθεση από την ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου που γράφτηκε το 461 π.Χ..
Ικέτιδες Ἱκέτιδες | |
---|---|
![]() | |
Συγγραφέας | Ευριπίδης |
Πρωτότυπος τίτλος | Ἱκέτιδες |
Παγκόσμια πρώτη παράσταση | 423 π.Χ. |
Τοποθεσία πρώτης παράστασης | Αρχαία Αθήνα |
Χορός |
|
Ρόλοι | Αίθρα, Θησέας, Άδραστος, Ευάδνη, Ίφις και Αθηνά |
Βουβοί ρόλοι | Αθηναίος Κήρυκας |
Σκηνικό | Έμπροσθεν του ναού της Δήμητρας στην Ελευσίνα |
Γλώσσα πρωτότυπου | αρχαία ελληνικά |
Είδος | Τραγωδία |
δεδομένα | |
Το 424 π.Χ., δύο χρόνια πριν τη δημιουργία των Ικέτιδων, οι Θηβαίοι -σύμμαχοι της Σπάρτης- νίκησαν τους Αθηναίους στο Δήλιο και δεν άφηναν για μέρες και μέρες να πάρουν και να θάψουν τους νεκρούς τους. Το έργο αποτελεί εγκώμιο των Αθηναίων και στιγματισμό των Θηβαίων που δεν επέτρεψαν τη ταφή των επτά στρατηγών που φονεύθηκαν εκεί. Παρά ταύτα οι μητέρες των πεσόντων στρατηγών με τη συνδρομή του βασιλιά Αδράστου του Άργους και με τη βοήθεια του Θησέα κατορθώνουν να παραλάβουν και να μεταφέρουν τους νεκρούς στην Ελευσίνα όπου και τους έκαψαν. Ο μεν Άδραστος ορκίζεται αιώνια φιλία του Άργους προς την Αθήνα, η δε Ευάδνη, βασίλισσα των Μυκηνών μέσα σε μια δραματική σκηνή ρίπτεται στη πυρά του καιγόμενου συζύγου της Καπανέα, παρά τις παρακλήσεις του πατέρα της Ίφη.[1]