From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ιερά Μητρόπολις Διδυμοτείχου, Ορεστιάδας και Σουφλίου είναι μια από τις Μητροπόλεις των λεγομένων «Νέων Χωρών[lower-greek 1]». Έδρα της είναι το Διδυμότειχο και στην περιφέρειά της υπάγεται το βόρειο τμήμα του Νομού Έβρου.[2][3] Εντός των ορίων της Μητροπόλεως Διδυμοτείχου περιλαμβάνεται και τμήμα της ιστορικής παλαιάς Μητροπόλεως Λιτίτσης (του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως) της Βόρειας Θράκης, που είχε ως έδρα το Ορτάκιοϊ της Βόρειας Θράκης.[4][5]
Ιερά Μητρόπολις Διδυμοτείχου, Ορεστιάδας και Σουφλίου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Xώρα | Ελλάδα |
Έδρα | Διδυμότειχο |
Υπαγωγή | Εκκλησία της Ελλάδος (επιτροπικώς) |
Ιεραρχία | |
Μητροπολίτης | Δαμασκηνός |
Μητροπολίτης της από το 2009 είναι ο Δαμασκηνός (Καρπαθάκης).
Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
---|---|---|
Ιερόφιλος | ~ 434 | Επίσκοπος Πλωτινουπόλεως |
Γεώργιος | ~ 787 | Επίσκοπος Πλωτινουπόλεως |
Νικηφόρος | ~ 879 | |
Γεώργιος | ~ 1232 | |
Ανώνυμος | ~ 1255 | |
Ιωάννης | 1261 – 1272 | |
Μακάριος | πριν το 1285 – μετά τον Ιούνιο 1294[6] | |
Aνώνυμος | 1304 – 1315 | |
Θεόδουλος | 1315[lower-greek 2] – μετά τον Απρίλιο 1329[8] | |
Ιλαρίων | ~ 1340 | |
Θεόληπτος | 1343 – 1351[9] | |
Μακάριος | 1393 – 1394 | |
Σωφρόνιος | ~ 1565 | |
Ματθαίος | πριν τον Ιανουάριο 1580[10] – μετά τον Ιούνιο 1583[11] | |
Παφνούτιος | πριν τον Μάρτιο 1587 – μετά το 1596[12] | |
Ματθαίος | ~ 1591 | |
Ιωάσαφ | Σεπτέμβριος 1596 – 1601 | |
Σωφρόνιος | ~ 1601 | |
Ιωάσαφ | 1605 – 1606 | α΄ θητεία |
Δανιήλ | 23 Ιουλίου 1606[13] – ; | α΄ θητεία |
Ιωάσαφ | 1611 – 1613 | β΄ θητεία |
Άνθιμος | ~ 1614[14] | |
Δανιήλ | 1616 – 1617 | β΄ θητεία |
Άνθιμος | Νοέμβριος 1620 | α΄θητεία |
Παρθένιος | 1620 – 1621 | |
Λαυρέντιος | 1621 | α΄ θητεία |
Άνθιμος | 1621 – Ιούλιος 1631 | β΄ θητεία, παραιτήθηκε[15] |
Λαυρέντιος | 16 Ιουλίου 1631[16] – 1633 | β΄ θητεία, κατόπιν Ναυπάκτου[17] |
Μακάριος | ~ 1631; | |
Ανανίας | ~ 1635; | |
Δανιήλ | 18 Ιουλίου 1633[17], 1637, 1638 – 1639 | |
Διονύσιος | 1636 – 1638 – 1639 | |
Ιάκωβος | Ιανουάριος 1645; | |
Κλήμης | ~ 1640[18] ~ 1650 † | |
Ιάκωβος | Ιούνιος 1651[19] – 1669 | |
Δανιήλ | ~ 1670 | |
Νεόφυτος | ~ 1672 | |
Γρηγόριος | 1672, 1680 – 1687 | |
Νεκτάριος | ~ 1679 | |
Νεόφυτος | 1687, Μάιος 1688 – 1689 | |
Νεκτάριος | ~ 1689 | |
Ιερεμίας | 1692 – 1698 | |
Ιωακείμ | Αύγουστος 1702[20] – ; | |
Νεκτάριος | 1702 – 1746 | |
Παΐσιος | ~ 1708 | |
Ιωακείμ | 1708 – 1714 | |
Νεόφυτος | ~ 1720 | |
Μισαήλ | 1723, 1727 – 1739 | |
Αυξέντιος | 1744 – Ιούλιος 1757[21] | κατόπιν Φιλιππουπόλεως |
Αλέξιος | ~ 1746 | |
Νεόφυτος | 1757 – 1764, 1779 | |
Μεθόδιος | ~ 1764 | |
Παΐσιος | 1778 – 1795, 1797 – Νοέμβριος 1803 | |
Μελέτιος | Ιανουάριος 1797 – 8 Αυγούστου 1799[22] † | |
Ιερόθεος | ~ 1798; | |
Ζαχαρίας | 17 Ιανουαρίου 1801 – 22 Σεπτεμβρίου 1806 ή ως το 1802 | |
Μελέτιος | Νοέμβριος 1803 – 1814 † | από Βελεγράδων |
Άνθιμος | Οκτώβριος 1814 – Μάρτιος 1821 | κατόπιν Δρύστρας[23] |
Καλλίνικος | Μάρτιος 1821 – Σεπτέμβριος 1835 | από Δρύστρας[23], κατόπιν Αμασείας |
Αβέρκιος | 1835 – Αύγουστος 1841 | κατόπιν Άρτης |
Βησσαρίων | Αύγουστος 1841 – 1 Ιανουαρίου 1847 | από Προικοννήσου |
Μελέτιος (Βυζάντιος) | 2 Ιανουαρίου 1847 – 18 Αυγούστου 1849 | από Σόφιας |
Μελέτιος (ο Σίφνιος) | 22 Αυγούστου 1849 – 3 Ιουνίου 1860[24] † | |
Μελέτιος (Καβάσιλας) | 2 Νοεμβρίου 1860[25] – 16 Νοεμβρίου 1868 | κατόπιν Κρήτης |
Διονύσιος (Χαριτωνίδης) | 16 Νοεμβρίου 1868 – 1 Μαΐου 1873 | από Κρήτης, κατόπιν Αδριανουπόλεως, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης |
Σωφρόνιος (Χρηστίδης) | 1 Μαΐου 1873 – 23 Νοεμβρίου 1874 | κατόπιν Κρήνης |
Μελέτιος (Καβάσιλας) | 23 Νοεμβρίου 1874 – 6 Ιουνίου 1877 | β΄θητεία, κατόπιν εκ νέου Κρήτης |
Σωφρόνιος (Χρηστίδης) | 9 Ιουνίου 1877 – 12 Μαΐου 1878 | κατόπιν Νικαίας |
Μεθόδιος (Αρώνης) | 12 Μαΐου 1878 – 30 Απριλίου 1893 | από Καισαρείας, κατόπιν Μυτιλήνης |
Φιλόθεος (Κωνσταντινίδης) | 30 Απριλίου 1893 – 1 Αυγούστου 1896 | από Κορυτσάς, κατόπιν Δράμας |
Κωνσταντίνος (Βαφείδης) | 1 Αυγούστου 1896 – 26 Απριλίου 1899 | από Νικοπόλεως και Πρεβέζης |
Φιλάρετος (Βαφείδης) | 6 Μαΐου 1899 – 21 Φεβρουαρίου 1928 | από Καστορίας, κατόπιν Ηρακλείας, αδελφός του προκατόχου του |
Ιωακείμ (Σιγάλας) | 21 Φεβρουαρίου 1928 – 13 Αυγούστου 1957 | παραιτήθηκε |
Κωνσταντίνος (Πούλος) | 13 Νοεμβρίου 1957 – 13 Ιουλίου 1974 | συνεργάστηκε με τη Χούντα των Συνταγματαρχών και επαύθη το 1974 επί αρχιεπισκόπου Σεραφείμ |
Αγαθάγγελος (Ταμπουρατζάκης) | 15 Ιουλίου 1974 – 23 Οκτωβρίου 1986 | κατόπιν Νέας Σμύρνης |
Νικηφόρος (Αρχαγγελίδης) | 19 Νοεμβρίου 1988 – 4 Οκτωβρίου 2009 † | |
Δαμασκηνός (Καρπαθάκης) | 12 Οκτωβρίου 2009 – σήμερα | |
Ο Ναός Σωτήρος Χριστού κτίσθηκε το έτος 1846 πάνω σε προγενέστερο κτίσμα, αυτό της βυζαντινής μονής του Σωτήρος Χριστού. Είναι τρίκλινος με διπλή κιονοστοιχία από λίθινους κίονες. Το καμπαναριό είναι κτισμένο επί βυζαντινού πύργου και ανεγέρθηκε το 1873. Στον ναό φυλάσσονται δύο σημαντικές βυζαντινές εικόνες του 13ου και του 14ου αιώνα. Μια αμφιπρόσωπη εικόνα (1300 -1350) στην οποία απεικονίζονται η Σταύρωση και η Βρεφοκρατούσα Θεοτόκος η επονομαζόμενη Διδυμοτειχίτισσα, η οποία αποτελεί δώρο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Γ΄ Παλαιολόγου. Η δεύτερη εικόνα είναι η δεσποτική του Σωτήρος Χριστού (αρχές του 1200), και αυτή αμφιπρόσωπη. Στην πίσω πλευρά σώζονται τμήματα από την παράσταση της αποκαθηλώσεως. Λιτανεύεται κατά τη γιορτή της Πεντηκοστής, στο Καλέ-Παναΐρ, σύμφωνα με παλαιά βυζαντινή παράδοση. Και οι δύο εικόνες φυλάσσονται σήμερα, ύστερα από την πρόσφατη συντήρησή τους, στο Εκκλησιαστικό Μουσείο της Μητροπόλεως Διδυμότειχου. Ο Ναός είναι κτισμένος πάνω σε προγενέστερο κτίσμα, αυτό της βυζαντινής μονής του Σωτήρος Χριστού.[30]
Ο Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Αθανασίου χρονολογείται από το 1834 και κτίστηκε στη θέση βυζαντινού ναού. Βρίσκεται μέσα στο κάστρο, δίπλα στο μητροπολιτικό μέγαρο και σε μικρή απόσταση από το βυζαντινό τείχος. Είναι τρίκλινη ξυλόστεγη βασιλική με νάρθηκα και εντός του ναού υπάρχει περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1835. Δίπλα στη βόρεια πλευρά του ναού, σώζονται κτιριακά κατάλοιπα σημαντικού μοναστηριακού συγκροτήματος που περιλαμβάνουν ένα επίμηκες ταφικό παρεκκλήσι, μια στενή αυλή και δύο δεξαμενές. Θεωρείται πως κτίσθηκε επί της βυζαντινής μονής της Παναγίας Οδηγήτριας. Ο τόπος αυτός αποτέλεσε σημείο μαρτυρίου του οσιομάρτυρα αγίου Ιακώβου το 1519 αλλά και του οσιομάρτυρα αγίου Παρθενίου, ο οποίος αφού έζησε οριακά στην Ικαρία και την Πάτμο, ευρισκόμενος ως πνευματικός στο Διδυμότειχο τουφεκίστηκε στην είσοδο του Μητροπολιτικού Ναού από Οθωμανό στις 5 Μαρτίου 1805.[26][31]
Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου ανοικοδομήθηκε το έτος 1843, στη θέση παλαιότερου ναού, σύμφωνα με επιγραφές στο ναό και αρχειακές μαρτυρίες, στα χρόνια του Μητροπολίτη Διδυμότειχου Βησσαρίωνα. Αποτελεί ναό μεγάλων διαστάσεων στον τύπο της τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής με νάρθηκα σε σχήμα Π και γυναικωνίτη. Το κωδωνοστάσιο είναι διώροφο, οκταγωνικής κάτοψης και ανεγέρθηκε κατά τα έτη 1925-1926. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο με ποικιλία θεμάτων στις διακοσμητικές ζώνες του. Στον ναό φυλάσσεται και η μοναδική εικόνα του αγίου Ιωσήφ, έργο του αγιογράφου Νικολάου Αδριανουπολίτη, στην οποία απεικονίζονται ο γνώμονας, ο διαβήτης, το τρίγωνο και ο κανόνας[32].
Η Μονή Δαδιάς Έβρου (Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Δαδιάς) βρίσκεται κοντά στο Σουφλί και χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Κάηκε το 1913 από τους Βούλγαρους κατακτητές και στη συνέχεια από τους Τούρκους, ανεσυνεστήθη το 1959 και βρίσκεται μέσα στο περίφημο δάσος της Δαδιάς με την σπάνια πανίδα και χλωρίδα[33][34].
Η Μονή Κορνοφωλιάς Έβρου (ή Μονή Παναγιάς Πορταΐτισσας) βρίσκεται στην περιοχή του Σουφλίου και χρονολογείται στον 16ο αι. Το καθολικό της μονής είναι τρίκλιτη θολωτή βασιλική με ενιαία στέγη και έχει κτισθεί στη θέση παλιότερου. Επάνω από την κεντρική είσοδο του κυρίως ναού υπάρχει κτητορική επιγραφή σε μαρμάρινη πλάκα που αναγράφει ως ημερομηνία εγκαινίων του νέου καθολικού 15 Αυγούστου 1857. Τα σημαντικότερα κειμήλια είναι το αντίγραφο της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας της Πορταίτισσας καθώς και τα λείψανα του ποδιού του Αγίου Χαραλάμπους τα οποία μεταφέρθηκαν στη Μονής μετά την παραχώρησή της στην Μονή Ιβήρων. Αξιόλογα θεωρούνται το εικονοστάσιο του καθολικού (1865) που είναι ξυλόγλυπτο και επίχρυσο με παλαιές εικόνες.[35][36]
Η Μονή Αγίας Σκέπης – Αγίας Παρασκευής ιδρύθηκε το 2011 έξω από τη Νέα Βύσσα πολύ κοντά στην ελληνοτουρκική μεθόριο. Στο ημείο είχε βρεθεί θαμμένη η εικόνα της Αγίας Παρασκευής και το 1931 οι κάτοικοι της Νέας Βύσσας είχαν κτίσει Παρεκκλήσιο στη χάρη της Αγίας Παρασκευής. Το 2005 κτίστηκε νέος, μεγαλύτερος Ναός με τη συνδρομή των κατοίκων και το 2011 ιδρύθηκε επισήμως η νέα μονή.[37]
Η Μονή Αγίας Παρασκευής βρίσκεται στην πόλη του Διδυμοτείχου, καθιερώθηκε τον Ιούλιο του 2019 και σε αυτήν εγκαταβιεί και ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου.[38]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.