Θαλής (κρατήρας)

Ο Θαλής είναι μικρός κρατήρας πρόσκρουσης στη Σελήνη. Είναι στα δυτικά του κατά πολύ μεγαλύτερου κρατήρα Στράβωνα, ενώ στα νοτιοδυτικά βρίσκεται ο Ντε Λα Ρου. Ο Θαλής έχει αιχμηρό χείλος κυκλικού σχήματος, δίχως ιδιαίτερα σημάδια διάβρωσης. Η επιφάνεια του εδάφους γύρω του έχει σύστημα αυλακώσεων που εκτείνεται για περισσότερα από 600 χιλιόμετρα και κατά συνέπεια ταξινομείται στην Κοπερνίκεια περίοδο.^[1] Παρόλα αυτά στα βόρεια-βορειοανατολικά του κρατήρα υπάρχει περιοχή χωρίς αυλακώσεις, γεγονός που υποδηλώνει πως ο Θαλής ίσως δημιουργήθηκε από την πρόσκρουση σώματος που ήρθε με χαμηλή γωνία από αυτή την κατεύθυνση. Στο εσωτερικό τείχος του κρατήρα υπάρχουν κάποιες αναβαθμίδες, ιδίως κατά μήκος της νότιας πλευράς. Οι πλευρές του έχουν εν γένει υψηλότερη λευκαύγεια από τη συνήθη στη σεληνιακή επιφάνεια.

Θαλής (κρατήρας)
Συντεταγμένες	61.74°N 50.27°E / 61.74; 50.27
Επωνύμιο	Θαλής
Πολυμέσα σχετικά με τον κρατήρα
δεδομένα (π • σ • ε )

Επίσης έχουν παρατηρηθεί Παροδικά Σεληνιακά Φαινόμενα (Transient Lunar Phenomenona) εκεί. Το 1892 o αστρονόμος Ε. Ε. Μπάρναρντ παρατήρησε αχνή ομίχλη στο εσωτερικό του κρατήρα, ενώ οι γύρω περιοχές παρέμεναν ευδιάκριτες.

Δευτερεύοντες κρατήρες

Θαλής	Σεληνογρ. πλάτος	Σεληνογρ. μήκος	Διάμετρος (χλμ.)
A	58.5° N	40.8° E	12
E	57.2° N	43.2° E	29
F	59.4° N	42.1° E	37
G	61.6° N	45.3° E	12
H	60.3° N	48.0° E	10
W	58.5° N	39.8° E	6

Παραπομπές

1. The geologic history of the Moon, 1987, Wilhelms, Don E.; with sections by McCauley, John F.; Trask, Newell J. USGS Professional Paper: 1348. Plate 11: Copernican System (online)

Βιβλιογραφία

• Andersson, L. E.· Whitaker, E. A. (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
• Blue, Jennifer (25 Ιουλίου 2007). «Gazetteer of Planetary Nomenclature». USGS. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2007.
• Bussey, B.· Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81528-4.
• Cocks, Elijah E.· Cocks, Josiah C. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers. ISBN 978-0-936389-27-1.
• McDowell, Jonathan (15 Ιουλίου 2007). «Lunar Nomenclature». Jonathan's Space Report. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2007.
• Menzel, D. H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). «Report on Lunar Nomenclature by the Working Group of Commission 17 of the IAU». Space Science Reviews 12 (2): 136–186. doi:10.1007/BF00171763. Bibcode: 1971SSRv...12..136M.
• Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co. ISBN 978-0-304-35469-6.
• Price, Fred W. (1988). The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33500-3.
• Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 978-0-913135-17-4.
• Webb, Rev. T. W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6th revision έκδοση). Dover. ISBN 978-0-486-20917-3.
• Whitaker, Ewen A. (1999). Mapping and Naming the Moon. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62248-6.
• Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 978-1-85233-193-1.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Thales (crater) στο Wikimedia Commons