![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Przywilej_lokacyjny_Krakowa.jpg/640px-Przywilej_lokacyjny_Krakowa.jpg&w=640&q=50)
Δικαιώματα του Μαγδεβούργου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα Δικαιώματα του Μαγδεβούργου (γερμανικά: Magdeburger Recht), επίσης Νόμος του Μαγδεβούργου, ήταν ένα σύνολο προνομίων πόλης που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από τον Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (936-973) και βασίστηκε στον φλαμανδικό νόμο,[1] που διέπει τον βαθμό εσωτερικής αυτονομίας εντός των πόλεων και των χωριών που χορηγούνταν από τους κυβερνήτες. Ονομάστηκαν από τη γερμανική πόλη Μαγδεβούργο και αυτοί οι χάρτες πόλης ήταν ίσως το πιο σημαντικό σύνολο μεσαιωνικών νόμων στην Κεντρική Ευρώπη. Έγινε η βάση για τους γερμανικούς δημοτικούς νόμους που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.[2] Τα δικαιώματα του Μαγδεβούργου υιοθετήθηκαν και προσαρμόστηκαν από πολλούς μονάρχες, συμπεριλαμβανομένων των ηγεμόνων της Βοημίας, της Μοραβίας, της Ουγγαρίας, της Πολωνίας και της Λιθουανίας, ένα ορόσημο στην αστικοποίηση της περιοχής που οδήγησε στην ανάπτυξη χιλιάδων χωριών και πόλεων.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Przywilej_lokacyjny_Krakowa.jpg/640px-Przywilej_lokacyjny_Krakowa.jpg)