Διαλογικός εαυτός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο διαλογικός εαυτός είναι ψυχολογική έννοια που περιγράφει την ικανότητα της ανθρώπινης νόησης να φαντάζεται τις διαφορετικές θέσεις των συμμετεχόντων σε ένα εσωτερικό διάλογο σε στενή συσχέτιση με έναν εξωτερικό διάλογο. Ο διαλογικός εαυτός είναι κεντρική έννοια της ομώνυμης θεωρίας που αναπτύχθηκε από τον Ολλανδό ψυχολόγο Χέρμανς Χούμπερτ και στηρίχθηκε στη θεωρία της διαλογικότητας του Μιχαήλ Μπαχτίν.
![]() |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |