Αυστριακός συγγραφέας και μεταφραστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γκούσταβ Μέιρινκ (Γερμανικά: Gustav Meyrink) (19 Ιανουαρίου 1868 - 4 Δεκεμβρίου 1932), λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γκούσταβ Μέιερ, ήταν Αυστριακός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, μεταφραστής και τραπεζίτης, γνωστός για το μυθιστόρημά του Γκόλεμ.[11] Αναφέρεται ως «ο πιο αξιόλογος γερμανόφωνος συγγραφέας της λογοτεχνίας του φανταστικού».[12]
Γκούσταβ Μέιρινκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gustav Meyrink (Γερμανικά) |
Γέννηση | 19 Ιανουαρίου 1868[1][2][3] Βιέννη[4] |
Θάνατος | 4 Δεκεμβρίου 1932[1][2][3] Στάρνμπεργκ[5][6] |
Τόπος ταφής | Hanfelderstrasse Cemetery[7] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
Θρησκεία | Βουδισμός Προτεσταντισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γερμανικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[8] Αγγλικά[9] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας[10] μεταφραστής[10] μυθιστοριογράφος συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας θεατρικός συγγραφέας[10] |
Αξιοσημείωτο έργο | The Golem |
Περίοδος ακμής | 1901 - 1927 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκούσταβ Μέιρινκ γεννήθηκε με το όνομα Γκούσταβ Μέιερ στη Βιέννη της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, στις 19 Ιανουαρίου 1868. Ήταν νόθος γιος του Βαρόνου Καρλ φον Βαρνμπύλερ, υπουργού της Βυρτεμβέργης και της ηθοποιού του Βασιλικού Θεάτρου, Μαρίας Βιλελμίνας Άντελχεντ Μέιερ. Παρά τις δηλώσεις ορισμένων συγχρόνων του, δεν ήταν εβραϊκής καταγωγής - αυτή η φήμη προέκυψε λόγω σύγχυσης της μητέρας του με μια γυναίκα εβραϊκής καταγωγής με το ίδιο όνομα.
Μέχρι δεκατριών ετών έζησε κυρίως στο Μόναχο, όπου ολοκλήρωσε το δημοτικό σχολείο. Έμεινε έπειτα στο Αμβούργο για λίγο, έως ότου η μητέρα του μετακόμισε μαζί του στην Πράγα το 1883.
Ο Μέιρινκ έζησε στην Πράγα για είκοσι χρόνια και την έχει απεικονίσει πολλές φορές στα έργα του. Το 1889, μαζί με τον ανιψιό του ποιητή Κρίστιαν Μόργκενστερν, ίδρυσαν τραπεζική εταιρεία, με την επωνυμία Meier & Morgenstern.
Στην Πράγα συνέβη ένα γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή του. Στις 14 Αυγούστου 1892, την Παραμονή της Κοίμησης της Θεοτόκου, ο Μέιρινκ, είκοσι τεσσάρων ετών, φέρεται να στέκεται στο τραπέζι με ένα όπλο στο κεφάλι του, αποφασισμένος να αυτοκτονήσει. Εκείνη τη στιγμή άκουσε έναν παράξενο ήχο γρατσουνίσματος και ένα μικρό φυλλάδιο γλύστρισε κάτω από την πόρτα του. Το φυλλάδιο είχε τίτλο Μεταθανάτια ζωή. Ο Μέιρινκ εξεπλάγη από αυτή τη δραματική σύμπτωση και άρχισε να μελετά τη βιβλιογραφία του αποκρυφισμού. Μελέτησε θεοσοφία, Καμπάλα, Χριστιανική Σοφιολογία και Ανατολικό μυστικισμό. Μέχρι το θάνατό του, έκανε γιόγκα και άλλες απόκρυφες ασκήσεις. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών και πρακτικών βρίσκονται στα έργα του, τα οποία σχεδόν πάντα ασχολούνται με διάφορες αποκρυφιστικές παραδόσεις.
Εκείνη την εποχή ο Μέιρινκ ήταν επίσης μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής στο Λονδίνο, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία του. Ήταν επίσης μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας, αλλά μόνο προσωρινά.
Το 1902 ο Μέιρινκ κατηγορήθηκε για απάτη. Κατηγορήθηκε για χρήση πνευματισμού για να επωφεληθεί στις τραπεζικές του εργασίες. Αν και, μετά από δύο μήνες, απελευθερώθηκε από τη φυλακή, η τραπεζική του καριέρα καταστράφηκε. Οι εμπειρίες του στη φυλακή απεικονίζονται στο πιο διάσημο μυθιστόρημά του, το Γκόλεμ . [13]
Κατά τη διάρκεια του 1900 ο Μέιρινκ άρχισε να δημοσιεύει σατιρικά διηγήματα στο περιοδικό Simplicissimus. Την άνοιξη του 1903 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο του, Ο καυτός στρατιώτης και άλλες ιστορίες. Περίπου την ίδια εποχή μετακόμισε στη Βιέννη. Σχεδόν αμέσως μετά την άφιξή του κυκλοφόρησε μια άλλη συλλογή διηγημάτων, Ορχιδέες. Παράξενες ιστορίες.
Στις 8 Μαΐου 1905 παντρεύτηκε τη Φιλουμένα Μπερντ, την οποία γνώριζε από το 1896 και με την οποία απέκτησε μια κόρη και έναν γιο. Ακολούθησε το δεύτερο μυθιστόρημα, Το πράσινο πρόσωπο. Το 1908 δημοσιεύθηκε η τρίτη συλλογή διηγημάτων, Το εργαστήριο των κέρινων ομοιωμάτων.
Έχοντας ανάγκη από χρήματα, άρχισε να εργάζεται ως μεταφραστής και ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός. Κατά τη διάρκεια πέντε ετών μετέφρασε στα γερμανικά δεκαπέντε τόμους του Τσαρλς Ντίκενς, καθώς και έργα των Ράντγιαρντ Κίπλινγκ και Λευκάδιου Χερν. Συνέχισε να μεταφράζει μέχρι το θάνατό του, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων αποκρυφιστικών έργων και ακόμη και την Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών. Ο Μέιρινκ ήταν επίσης εκδότης μιας σειράς βιβλίων για τον αποκρυφισμό.
Το 1911 ο Μέιρινκ μετεγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη μικρή πόλη της Βαυαρίας Στάρνμπεργκ και το 1913 δημοσιεύτηκε στο Μόναχο το βιβλίο του Η παράξενη σάλπιγγα του Γερμανού μικροαστού. Ήταν μια συλλογή από διηγήματα από τα προηγούμενα τρία βιβλία και πολλά νέα. Πολλές από αυτές τις ιστορίες είχαν σατιρικό ύφος και καταφέρονταν σε θεσμούς όπως ο στρατός και η εκκλησία.
Το 1915 ο Μέιρινκ δημοσίευσε το πρώτο του και πιο διάσημο από τα μυθιστορήματά του, το Γκόλεμ.[11] Το μυθιστόρημα είχε τεράστια επιτυχία, με πολλές επανεκδόσεις και δύο μεταφορές στον κινηματογράφο. [14] Το 1916, δημοσίευσε μια συλλογή από διηγήματα και το δεύτερο μυθιστόρημά του, Το πράσινο πρόσωπο, με κυκλοφορία 40.000 αντιγράφων, έναντι 100.000 του Γκόλεμ. Τον επόμενο χρόνο, έγραψε το τρίτο μυθιστόρημά του, Βαλπούργεια Νύχτα. Η επιτυχία αυτών των έργων κατέταξε τον Μέιρινκ ως έναν από τους τρεις κύριους γερμανόφωνους συγγραφείς υπερφυσικής μυθοπλασίας (μαζί με τους Χανς Χάιντς Έβερς και Καρλ Χανς Στρομπλ).
Ο Μέιρινκ αντιτάχθηκε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, γεγονός που τον έφερε αντιμέτωπο με Γερμανούς εθνικιστές. Ο Γερμανός δημοσιογράφος Άλμπετ Τσίμερμαν (1873-1933) περιέγραψε τον Μέιρινκ ως «έναν από τους πιο έξυπνους και πιο επικίνδυνους αντιπάλους του γερμανικού εθνικιστικού ιδεώδους. Θα επηρεάσει - και θα διαφθείρει - χιλιάδες και χιλιάδες, όπως έκανε και ο Χάινριχ Χάινε». Το 1916, Η παράξενη σάλπιγγα του Γερμανού μικροαστού απαγορεύτηκε στην Αυστρία.
Μέχρι το 1920 τα οικονομικά του βελτιώθηκαν και αγόρασε μια βίλα στο Στάρνμπεργκ. Εκεί έζησε με την οικογένειά του για τα επόμενα οκτώ χρόνια και έγραψε δύο ακόμη μυθιστορήματα: Ο λευκός Δομινικανός και το τελευταίο του έργο, με επίκεντρο τον αλχημιστή Τζων Ντη, Ο Άγγελος από το δυτικό παράθυρο, το 1927.
Το 1927 ο Μέιρινκ μεταστράφηκε επίσημα στον Βουδισμό Μαχαγιάνα.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1931, ο γιος του τραυματίστηκε σοβαρά στη ραχοκοκαλιά καθώς έκανε σκι και για το υπόλοιπο της ζωής του περιορίστηκε στην πολυθρόνα του. Στις 12 Ιουλίου, σε ηλικία 24 ετών, αυτοκτόνησε. Ο Μέιρινκ πέθανε μισό χρόνο αργότερα, στις 4 Δεκεμβρίου 1932. Είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Στάρνμπεργκ.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.