βασιλικός υπηρέτης , ηθοποιός, χορευτής, Σουηδός συγγραφέας, συλλέκτης βιβλίων και ημερολογιογράφος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γκουστάβ Μπαντίν (σουηδικά: Adolf Ludvig Gustav Fredrik Albert Badin né Couchi) (1747 ή 1750 - 1822) ήταν αφρικανικής καταγωγής Σουηδός βασιλικός υπηρέτης (Kammermohr)[1] και ημερολογιογράφος. Υπήρξε θετός γιος και υπηρέτης της βασίλισσας Λουίζας Ουλρίκα της Σουηδίας και υπηρέτης της θετής αδερφής του, της Πριγκίπισσας Σοφίας Αλβερτίνας της Σουηδίας. Το κανονικό του όνομα ήταν Κούτσι, αλλά έμεινε γνωστός ως Μπαντίν (δηλαδή «σκανδαλιάρης» ή «φαρσέρ»).
Γκουστάβ Μπαντίν | |
---|---|
Ο Μπαντίν από τον Gustaf Lundberg | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Κούτσι 1747 or 1750 Αφρική or Σαιντ Κρουά |
Θάνατος | 1822 (aged c. 75 or c. 72) Σουηδία |
Κατοικία | Σουηδία |
Ψευδώνυμο | Αντόλφ Λούντβιγκ Γκουστάβ Φίαντρικ Άλμπερτ Μπαντίν ή Μπαντίν |
Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία |
Θρησκεία | Λουθηρανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Οικονόμος: της Βασίλισσας Λουίζας Ουλρίκα της Πρωσίας και έπειτα της Πριγκίπισσας Σοφίας Αλμπερτίνας της Σουηδίας. |
Γνωστός για | Βασιλικός Υπηρέτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ελίζαμπεθ Σουάρτ (1782), Μαγκνταλένα Ελεονώρα Νορέλ (1799). |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το μέρος που γεννήθηκε ο Μπαντίν δεν έχει εξακριβωθεί ενώ πιθανά μέρη θεωρούνται είτε η Αφρική είτε το Σαιντ Κρουά της Καραϊβικής. Ο ίδιος ο Μπαντίν ανέφερε κάποτε ότι το μόνο πράγμα που θυμόταν για το παρελθόν του ήταν το κάψιμο των καλυβιών των γονιών του, αλλά δεν είναι γνωστό εάν αυτό συνέβη στην Αφρική ή στην Καραϊβική. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πέρασε την παιδική του ηλικία στο Σαιντ Κρουά.
Από το Σαιντ Κρουά πάντως ήρθε στην Ευρώπη με ένα δανέζικο δουλεμπορικό πλοίο. Ο καπετάνιος του πλοίου τον πούλησε στον κρατικό σύμβουλο Anders von Resier ο οποίος με τη σειρά του τον πρόσφερε ως δώρο στη βασίλισσα της Σουηδίας, Λουΐζα Ουλρίκα της Πρωσίας, το 1757.[2]
Αλλά ούτε και η χρονολογία γέννησης μπορεί να καθοριστεί με ακρίβεια. Παλαιότεροι ιστορικοί θεωρούσαν το 1747 ως έτος γέννησής του ενώ σύγχρονοι ιστορικοί με βάση και τις καταγραφές του παλατιού θεωρούν πιθανότερη χρονολογία το 1750.[3]
Η Βασίλισσα Ουλρίκα, που είχε έρθει σε επαφή με τις θεωρίες του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ περί εκπαίδευσης, μέσω του βιβλίου του, Αιμίλιος, ή Περί αγωγής, σκέφτηκε να κάνει ένα πείραμα με τον νεαρό Κούτσι.
Τον μεγάλωσε λοιπόν στο παλάτι, εντελώς ελεύθερο από τις κοινωνικές συμβάσεις, παρέχοντάς του προνόμια συμπεριφοράς που δεν είχαν ούτε οι βασιλόπαιδες, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Όταν κρίθηκε πως είχε έρθει η ώρα, η βασίλισσα επέβλεψε την εκπαίδευση που θα τον έκανε πολιτισμένο Ευρωπαίο. Μετά την εκμάθηση γραφής κα ανάγνωσης, ο Μπαντίν έμαθε τις γλώσσες που χρησιμοποιούσε η Σουηδική Αυλή (Γαλλικά, Γερμανικά και Λατινικά) και με την ενηλικίωσή του, βαπτίστηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1768, Χριστιανός.[4]
Ο Μπαντίν πράγματι, δικαίωσε και τις απόψεις της Βασίλισσας αλλά και του Ρουσσώ που πίστευε ότι η Εκπαίδευση είναι αυτή που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στον άγριο και στον πολιτισμένο και όχι η φυλή ή η καταγωγή.
Ο Μπαντίν αποδείχτηκε έξυπνος, δραστήριος, πνευματώδης και πολυτάλαντος και αξιόπιστος. Συνόδευε τη Βασίλισσα ως μέλος της διπλωματικής της αποστολής σε άλλα κράτη, συζητούσε με διπλωμάτες, ήταν πιστός στη βασιλική Αυλή και ιδιαίτερα στη Βασίλισσα[5] διατηρούσε συλλογή βιβλίων (κάπου 800 με 900 τόμοι βιβλίων οι οποίοι όμως πουλήθηκαν από τους κληρονόμους του), λάμβανε μέρος σε θεατρικές παραστάσεις είτε ως χορευτής είτε ως ηθοποιός[6] και έγραφε ημερολόγια. Τα ημερολόγια του μάλιστα, είναι ιδιαίτερης αξίας αφού φυλάγονται μέχρι σήμερα στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Ουψάλα.[7]
Μετά τον θάνατο της Βασίλισσας το 1782 ο Μπαντίν πρόσφερε τις υπηρεσίες του, με τη σειρά, στον παιδικό του φίλο Βασιλιά Γουσταύο τον Γ', (1771 - 1792), στον Βασιλιά Γουσταύο τον Δ' (1792 - 1809) και στον Βασιλιά Κάρολο τον ΙΓ΄
Η κοινωνική θέση του Μπαντίν δεν είναι ξεκάθαρη. Με τον θάνατο της της βασίλισσας Λουΐζα Ουλρίκα το 1782 ο Μπαντίν αλλά και η πριγκίπισσα Σοφία Αλβερτίνα εγκατέλειψαν τα δώματα της Βασίλισσας και εγκαταστάθηκαν στο Παλάτι του νέου Βασιλιά. Ο Μπαντίν έλαβε από τον Βασιλιά, τρεις αγροικίες έξω από τη Στοκχόλμη [8] κάτι που του έδωσε εισόδημα και κάποια οικονομική ασφάλεια.
Του δόθηκαν επίσης αρκετοί τιμητικοί τίτλοι όπως Αρχιθαλαμηπόλος, Γραμματέας του παλατιού, Μαιτρ του χορού και Εκτιμητής (βοηθός Δικαστή με δυνατότητα γνωμοδότησης).
Ο Μπαντίν παντρεύτηκε δύο φορές αλλά πέθανε άτεκνος. Νυμφεύτηκε σε πρώτο γάμο την Ελίζαμπεθ Σουάρτ (κόρη μπακάλη) το 1782, η οποία πέθανε το 1789, και σε δεύτερο τη Μαγκνταλένα Ελεονόρα Νορέλ.[9] Φήμες ότι ήταν ο πατέρας της υποτιθέμενης μυστικής κόρης της Σοφίας Αλβερτίνας δεν έχουν επιβεβαιωθεί ποτέ. Είχε αποκτήσει ένα παιδί με την πρώτη του σύζυγο, το οποίο πέθανε σε νηπιακή ηλικία το 1784. Μετά από αυτό το γεγονός κανένα άλλο παιδί δεν μνημονεύεται. Μολαταύτα, αυτός και η δεύτερη σύζυγός του είχαν μια υιοθετημένη κόρη, η οποία ονομαζόταν Χριστίνα, και ζούσε μαζί τους.
Κατά τη διάρκεια της μετέπειτα ζωής του, φέρεται να υποστηρίχθηκε οικονομικά από την πριγκίπισσα Σοφία Αλβερτίνα[9]. Το σπίτι του δεν ήταν ούτε πλούσιο ούτε φτωχό, αλλά απλά άνετο. Μάλιστα ο ίδιος και η σύζυγός του φημίζονταν ότι ήταν γενναιόδωροι και συχνά φιλοξενούσαν επισκέπτες, ιδίως συγγενείς της συζύγου του. Μοιράζονταν τον χρόνο τους μεταξύ του σπιτιού τους στη Στοκχόλμη και των δύο αγροκτημάτων τους στο Άπλαντ (Uppland), όσο ο Μπαντίν περνούσε σταδιακά όλο και λιγότερο χρόνο στο παλάτι.
Ο Μπάντιν δεν ήταν ο μόνος Αφρικανός που βρέθηκε στη Σουηδία τον 18ο αιώνα. Στις εκκλησίες της Στοκχόλμης, άλλοι «morians» (ένα όνομα που χρησιμοποιούνταν για τους μαύρους) βαφτίστηκαν, όπως ο Γιοχάνες το 1757, ο Άντολφ Ουλρίκ το 1759 και ο Ζαμόρε (επίσης βασιλικός υπηρέτης) το 1772, ο Βουλκέιν στο Βασιλικό Παρεκκλήσι της Στοκχόλμης το 1776 και μια γυναίκα, η Δάφνη, στο Σμόλαντ το 1783. Ο Δούκας Τσαρλς αγόρασε τον «πιο όμορφος μαύρο Σουηδό που έχει δει ποτέ», σύμφωνα με τον Γκιόρογέλ το 1771. Το 1802, ένας μαύρος έφηβος του Δούκα, ο Φίγκαρο, συμμετείχε σε μια υπόθεση αγάπη στο παλάτι. Επίσης, καταγράφονται μη-μαύροι, όπως ο Πλούτο από την Ινδία το 1785 και οι ιθαγενείς Αμερικανοί παρουσία ευγενών και μια μεγάλη συγκέντρωση των ανθρώπων.
Ο Μπαντίν εμφανίζεται στο μυθιστόρημα «Morianen» του Μάγκνους Τζέικομπ Κρούσενστολπ το 1838, όπου περιγράφεται ως συμμετέχων σε όλα τα μυστικά και τα μεγαλύτερα γεγονότα της βασιλικής οικογένειας, από την επανάσταση του 1772 έως την καθαίρεση του το 1809.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.