Ο Βονιφάτιος Άμερμπαχ (Bonifacius Amerbach, 11 Οκτωβρίου 1495 – Απρίλιος 1562[9][10]) ήταν Ελβετός νομικός, λόγιος και αναγεννησιακός ανθρωπιστής με μεγάλη επίδραση. Γεννήθηκε και πέθανε στην πόλη Βασιλεία, στο Πανεπιστήμιο της οποίας διετέλεσε πρύτανης με αρκετές θητείες.
| Βονιφάτιος Άμερμπαχ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11 Οκτωβρίου 1495[1][2][3] Βασιλεία[4] |
| Θάνατος | 24 Απριλίου 1562[5][1][3] Βασιλεία[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελβετία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά λατινική γλώσσα[7] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνθέτης διδάσκων πανεπιστημίου νομικός[8] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βασιλείας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Basilius Amerbach |
| Γονείς | Johann Amerbach |
| Αδέλφια | Margaretha Amerbach Basilius Amerbach Bruno Amerbach |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Βασιλείας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οικογένεια και σπουδές
Ο Βονιφάτιος ήταν ο μικρότερος γιος του τυπογράφου Ιωάννη Άμερμπαχ[11], ο οποίος είχε μεταναστεύσει στη Βασιλεία από το Άμορμπαχ της Βαυαρίας, και της Βαρβάρας Όρτενμπεργκ.[12] Βαπτίσθηκε στον Ναό του Αγίου Θεοδώρου της Βασιλείας και είχε δύο νονούς και μία νονά.[13] Αφού τελείωσε τη βασική εκπαίδευση στη Βασιλεία, στάλθηκε από την οικογένειά του μακριά από την πόλη το 1502 και πάλι το 1507 ώστε να προστατευθεί από επιδημίες πανούκλας.[14] Τη δεύτερη φορά έζησε για λίγο καιρό στο μοναστήρι Ένγκενταλ του Μούτεντς, όπου διδάχθηκε από τον Κόνραντ του Λέονμπεργκ[15], και στην ονομαστή Λατινική Σχολή του Σλέτσταντ, όπου κατέλυσε στην οικία του διευθυντή της Ιερώνυμου Γκεμπβίλερ.[16] Ο Βονιφάτιος σπούδασε εκεί μέχρι τον Νοέμβριο του 1508.[17] Κατόπιν επέστρεψε στη Βασιλεία, όπου εγγράφηκε και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, παίρνοντας το πτυχίο του το 1511 και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών[18] το 1513. Επιπλέον, από το 1510 διδασκόταν την ελληνική γλώσσα από τον Δομινικανό μοναχό Ιωάννη Κούνο, που έγινε δάσκαλος των γιων των Ιωάννη Άμερμπαχ και του Μπεάτους Ρενάνους.[19] Μεταξύ του[18][20] 1513 και του 1519, σπούδασε τη νομική και στο Φράιμπουργκ με τον Ζάσιο, με τον οποίο απέκτησε φιλική σχέση.[21] Στην ίδια πόλη ανέπτυξε φιλία και με τον μεγάλο ουμανιστή Έρασμο.[11] Συνέχισε τις μελέτες του με καθηγητή τον Αλκιάτο στο Πανεπιστήμιο της Αβινιόν από το 1520 και μετά.[10] Το 1519, προτού αναχωρήσει για την Αβινιόν, ο Άμερμπαχ δέχθηκε να ζωγραφίσει το πορτρέτο του ο Χανς Χόλμπαϊν ο νεότερος, προκειμένου να αφήσει στην οικογένειά του ένα ενθύμιο αν πέθαινε κάπου στα ταξίδια του.[10] Στην Αβινιόν γνώρισε τον Γκιγιόμ Μπυντέ, λόγιο πρόμαχο του γαλλικού νομικού ανθρωπισμού, του οποίου τα έργα είχε μελετήσει στο Φράιμπουργκ.[22] Το 1521, όταν η πανούκλα κυρίευσε και την Αβινιόν, ο Άμερμπαχ πήγε για ένα έτος στη Βασιλεία[12], αλλά το 1522 επέστρεψε στην Αβινιόν, όπου πήρε διδακτορικό[23][24] το 1525, με επιβλέποντα τον Φραντσέσκο Ρίπα.[25]
Πανεπιστημιακή σταδιοδρομία
Ως ο διάδοχος του Κλ. Καντιούνκουλα[26] ο Β. Άμερμπαχ δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας από το 1525 και μετά[27][28], συντελώντας στην επαναλειτουργία του ιδρύματος μετά το κλείσιμό του κατά τη θρησκευτική Μεταρρύθμιση[28] το 1529. Κατά την περίοδο εκείνη αρνήθηκε να αποδεχθεί τις διδαχές του εκεί μεταρρυθμιστή Ιωάννη Οικολαμπάδιου και για λίγο ήταν αποφασισμένος να εγκαταλείψει τη Βασιλεία εάν οι απόψεις του σχετικώς με τον Μυστικό Δείπνο και τη Θεία Ευχαριστία επικρατούσαν, γενόμενες αποδεκτές από τις αρχές της πόλεως.[29] Ωστόσο, αν και οι θέσεις του Οικολαμπάδιου επεβίωσαν, ο Άμερμπαχ παρέμεινε, καθώς οι απαιτήσεις για τη θέση του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο τροποποιήθηκαν και απαλλάχθηκε έτσι από το καθήκον να παρευρίσκεται στην προτεσταντική λειτουργία.[29] Του ανατέθηκε να διδάσκει Ρωμαϊκό Δίκαιο[23] το 1530 και μέχρι το 1532 είχε απομείνει ο μοναδικός καθηγητής που δίδασκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βασιλείας.[23] Το 1544 ο γιος του πρώην δασκάλου του, του Ζάσιου, δίδαξε στη σχολή αυτή.[30] Το 1539, εξαιτίας νέας επιδημίας στη Βασιλεία, ο Άμερμπαχ έφυγε για μια ακόμα φορά από την πόλη, παραμένοντας για λίγο φιλοξενούμενος του πατριού του στο Νόυενμπουργκ.[31] Εκλέχθηκε πρύτανης του Πανεπιστημίου της Βασιλείας πέντε φορές, με την πρώτη του θητεία να αρχίζει[10] το έτος 1526. Ως πρύτανης, ο Άμερμπαχ δημιούργησε έδρα Αριστοτελικής Ηθικής.[23] Παρέμεινε καθηγητής της νομικής μέχρι τον θάνατό του[32] το 1562.
Απόψεις και δραστηριότητες
Ανθρωπισμός
Ο Β. Άμερμπαχ υπήρξε εξέχων νομικός ανθρωπιστής (ουμανιστής) του αιώνα του και αλληλογραφούσε με μεγάλο αριθμό σύγχρονών του ανθρωπιστών.[33] Σε όλη τη σταδιοδρομία του υπήρξε μια μετριοπαθής φωνή ανάμεσα στους υπέρμαχους του mos italicus και εκείνους του mos gallicus.[32] Δεν του αρκούσε να γνωρίζει μόνο το περιεχόμενο ενός κειμένου, αλλά ενδιαφερόταν και για το τι έλεγαν οι λόγιοι και οι ειδικοί για αυτό.[32]
Χριστιανική πίστη
Μαζί με τον Ρωμαιοκαθολικό Έρασμο, ο Β. Άμερμπαχ υιοθετούσε μια συμφιλιωτική προσέγγιση ως προς τους Λουθηρανούς και τους Ζβίγγλιανούς θρησκευτικούς μεταρρυθμιστές. Δεν ήταν ενεργός υποστηρικτής της Μεταρρυθμίσεως στην Ελβετία, η οποία εισάχθηκε στη Βασιλεία το 1529, και καθώς η δυτική εικονομαχία έφθασε στην πόλη, μπόρεσε να διασώσει αρκετά έργα ζωγραφικής του μεγάλου καλλιτέχνη Χανς Χόλμπαϊν του νεότερου[34], τα οποία συνέλεγε επί πολλά χρόνια.[35] Ως αντιτιθέμενος στη Μεταρρύθμιση, ο Άμερμπαχ εγκατέλειψε τη Βασιλεία για κάποιους μήνες, αλλά τελικώς επέστρεψε.[36] Μόλις το 1534 ενέδωσε και έγινε τυπικώς Μεταρρυθμιστής, συμμετέχοντας και στην προτεσταντική λειτουργία.[23] Ωστόσο, παρά την επίσημη αυτή προσχώρηση, η φιλία του με τον Έρασμο διατηρήθηκε[28] και το 1535 ο Άμερμπαχ τον έπεισε να επιστρέψει στη Βασιλεία από το Φράιμπουργκ.[23] Ο Άμερμπαχ ήταν απεσταλμένος στη θρησκευτική Σύνοδο του Στρασβούργου[23] το 1533. Κληρονόμησε την περιουσία του Εράσμου μετά τον θάνατό του[10] το 1536 και εξαιτίας αυτού έγινε ο υπεύθυνος για το Legatum Erasmianum, ένα ίδρυμα με σκοπό τη στήριξη των χηρών, των ορφανών και των φοιτητών.
Μουσικά ενδιαφέροντα
Ο Β. Άμερμπαχ διατηρούσε καλές σχέσεις με τους συνθέτες Χανς Κότερ και Σιξτ Ντήτριχ από τη διαμονή του στο Φράιμπουργκ.[9] Από αμφότερους παράγγελνε συνθέσεις.[37] Ο μουσικός και ποιητής Heinrich Loriti είναι επίσης γνωστό ότι γνωριζόταν μαζί του.[38]
Ο Άμερμπαχ ως συλλέκτης
Ο Άμερμπαχ είχε συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό αντικειμένων, νομισμάτων και μεταλλίων κατά τη διάρκεια της ζωής του.[39] Από τον πατέρα του κληρονόμησε τη μεγάλη βιβλιοθήκη του[40] το 1513. Ενδιαφερόταν επίσης για τα σχέδια και τα έργα των χρυσοχόων.[39] Η συλλογή του κληρονομήθηκε στον γιο του Βασίλειο και απετέλεσε τη βάση της Γενικής Συλλογής Άμερμπαχ, που σήμερα βρίσκεται χωρισμένη στο Πανεπιστήμιο, το Μουσείο Τέχνης και το Ιστορικό Μουσείο της Βασιλείας[23]
Προσωπική ζωή
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ο Βονιφάτιος Άμερμπαχ φαίνεται ότι είχε μια ερωμένη στην Αβινιόν, αλλά η αδελφή του Μαργκαρέτε τον απέτρεψε από το να φέρει μια Γαλλίδα στο σπιτικό τους (η Γαλλία και η Ελβετία ήταν αντίπαλες χώρες).[41] Έχοντας αρνηθεί αρκετά προξενιά από την αδελφή του και τον δάσκαλό του Αλκιάτο, τελικώς νυμφεύθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1527 τη Μάρτα Φουχς στο Νόυενμπουργκ[41]. Στον γάμο του παρευρέθηκαν προσωπικότητες όπως ο Παράκελσος και ο Έρασμος[42][43] Τα Χριστούγεννα του 1528 γεννήθηκε η κόρη τους Ούρσουλα, που απεβίωσε νήπιο, στις 20 Ιουνίου[43] 1532. Το 1530 είχε γεννηθεί μία άλλη κόρη, η Φαουστίνα.[43] Το 1533 γεννήθηκε ο γιος τους Βασίλειος Άμερμπαχ. Η Μάρτα και μια ακόμα νεότερη κόρη, η Έστερ, πέθαναν από την επιδημία πανούκλας του 1541-1542 στη Βασιλεία.[10][44] Μετά και τον θάνατο του πεθερού τού Άμερμπαχ, του Λέοναρντ Φουχς, το 1546 στο Νόυενμπουργκ, ο Βονιφάτιος Άμερμπαχ έγινε η κεφαλή αμφότερων των οικογενειών Άμερμπαχ και Φουχς.[42] Απεβίωσε σε ηλικία 66 ετών και τάφηκε στη Μονή του Μαργκαρέτενταλ έξω από τη Βασιλεία.[10]
Παραπομπές
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
