Βεγγαλικό γλωσσικό κίνημα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Βεγγαλικό Γλωσσικό Κίνημα (βεγγαλικά: ভাষা আন্দোলন, Μπάσα Αντολόν) ήταν πολιτικό κίνημα στην πρώην Ανατολική Βεγγάλη (σημερινό Μπαγκλαντές) που υποστήριζε την αναγνώριση της Βεγγαλικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσα στο τότε Ντομίνιον του Πακιστάν, προκειμένου να επιτραπεί η χρήση της στη κυβέρνηση, στην εκπαίδευση, στα μέσα ενημέρωσης και σε άλλους τομείς της δημόσιας ζωής.
Όταν το Ντομίνιον του Πακιστάν σχηματίστηκε από τη διχοτόμηση της Ινδίας το 1947, η χώρα αποτελούταν από διάφορες εθνοτικές και γλωσσικές ομάδες. Η χώρα αποτελούταν από δύο ασυνεχείς πτέρυγες, το Δυτικό Πακιστάν και την επαρχία της Ανατολικής Βεγγάλης (η οποία μετονομάστηκε το 1956 σε Ανατολικό Πακιστάν) στην οποία κατοικούσαν οι Βεγγαλέζοι. Το 1948, η κυβέρνηση του Ντομίνιον του Πακιστάν υιοθέτησε τα Ούρντου ως μοναδική εθνική γλώσσα, προκαλώντας εκτεταμένες διαμαρτυρίες στην πλειοψηφία των Βεγγαλέζων της ανατολικής Βεγγάλης. Αντιμέτωποι με τις αυξανόμενες θρησκευτικές εντάσεις και τη μαζική δυσαρέσκεια με το νέο νόμο, η κυβέρνηση κήρυξε εκτός νόμου τις δημόσιες συναντήσεις και συγκεντρώσεις. Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Ντάκα και άλλοι πολιτικοί ακτιβιστές αμφισβήτησαν το νόμο και διοργάνωσαν διαμαρτυρία στις 21 Φεβρουαρίου 1952. Το κίνημα έφτασε στο αποκορύφωμά του όταν η αστυνομία σκότωσε διαδηλωτές την ίδια ημέρα. Οι θάνατοι προκάλεσαν εκτεταμένες πολιτικές αναταραχές. Μετά από χρόνια συγκρούσεων, η κεντρική κυβέρνηση υποχώρησε και έδωσε επίσημη υπόσταση στη Βεγγαλική γλώσσα αλλάζοντας το καθεστώς στις 29 Φεβρουαρίου 1956.
Το γλωσσικό κίνημα ήταν καταλύτης στον ισχυρισμό της εθνικής ταυτότητας των Βεγγαλέζων στην Ανατολική Βεγγάλη και το Ανατολικό Πακιστάν και έγινε προπομπός των Βεγγαλικών εθνικιστικών κινημάτων, συμπεριλαμβανομένου του Κινήματος των Έξι Σημείων και στη συνέχεια του Απελευθερωτικού Πολέμου του Μπαγκλαντές και του Ινδοπακιστανικού Πολέμου του 1971. Στο Μπαγκλαντές, η 21η Φεβρουαρίου (Εκουσέι Φεμπρουγιαρί), έχει καθιερωθεί ως εθνική εορτή. Στη μνήμη των θυμάτων του κινήματος κατασκευάστηκε το μνημείο Σαχίντ Μινάρ. Το 1999, η Ουνέσκο ονόμασε την 21η Φεβρουαρίου ως Διεθνή Ημέρα Μητρικών Γλωσσών[1] ως φόρο τιμής στο Γλωσσικό Κίνημα και τα εθνογλωσσικά δικαιώματα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο[1].