Β΄ Συριακός Πόλεμος
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Β΄ Συριακός πόλεμος (260-253 π.Χ.) ήταν μια πολεμική σύγκρουση που έφερε αντιμέτωπους τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο με τον Αντίοχο Θεό [1].
| Β΄ Συριακός πόλεμος | |||
|---|---|---|---|
| Συριακοί πόλεμοι | |||
 Νόμισμα του Αντίοχου Β' | |||
| Χρονολογία | 260-253 π.Χ. | ||
| Τόπος | Δυτική Μικρά Ασία | ||
| Έκβαση | Νίκη των Σελευκιδών | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
Ο νέος πόλεμος ξέσπασε όταν ο ηγεμόνας του Περγάμου Ευμένης προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί από το βασίλειο των Σελευκιδών. Κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ του Περγαμηνού ηγεμόνα και του Αντίοχου Θεού ο Πτολεμαίος επωφελήθηκε ενισχύοντας τη θέση του στα παράλια της Δυτικής Μικράς Ασίας. Η μεγαλύτερη του επιτυχία ήταν η προσχώρηση σ΄ αυτόν της Εφέσου στην οποία εγκατέστησε φρουρά[1][2]..
Ο Αντίοχος Θεός σχημάτισε έναν συνασπισμό εναντίον του Λαγίδη μονάρχη στον οποίο συμμετείχαν εκτός από τον ίδιο, ο πρώην διεκδικητής του μακεδονικού θρόνου Πτολεμαίος γιος του Λυσίμαχου και της Αρσινόης, αδελφής του Πτολεμαίου Φιλάδελφου, ο οποίος είχε εκδιωχτεί από τη Μακεδονία από τον Αντίγονο Γονατά, ο Αιτωλός στρατιωτικός Τίμαρχος και οι Ρόδιοι[3].
Ο Πτολεμαίος του Λυσίμαχου ήταν διοικητής της φρουράς της Εφέσου. Αποστάτησε προς την πλευρά του Αντίοχου Θεού όταν έμαθε ότι ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος ήθελε να ορίσει διάδοχο έναν από τους γιούς του[4].
Ο Τίμαρχος ήταν διοικητής της φρουράς της Μιλήτου και υποστηρικτής του Πτολεμαίου του Λυσίμαχου. Όταν αποστάτησε κατέλαβε τη Σάμο[3].
Όταν ξέσπασαν οι εχθροπραξίες ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Η επιρροή του στην Κυρίως Ελλάδα είχε μειωθεί ύστερα από τον Χρεμωνίδειο πόλεμο ενώ βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τον Αντίγονο Γονατά. Επιπλέον ο αντίπαλος του Αντίοχος Θεός συμμάχησε με τον Αντιγονίδη βασιλιά δίνοντας ως σύζυγο στον γιο του τελευταίου, Δημήτριο, την αδελφή του Στρατονίκη[3].
Οι πολεμικές επιχειρήσεις περιορίστηκαν στη Μικρά Ασία. Ο Πτολεμαίος του Λυσίμαχου δολοφονήθηκε το 259 π.Χ. από τους Γαλάτες μισθοφόρους του. Ο Τίμαρχος που επιθυμούσε να γίνει τύραννος της Μιλήτου κατέλαβε την πόλη, αλλά εκδιώχθηκε λίγο αργότερα (258 π.Χ.[5]) από αυτήν από τον Αντίοχο Θεό. Τον πόλεμο έκρινε η νίκη του Ρόδιου ναύαρχου Αγαθόστρατου εναντίον του πτολεμαϊκού στόλου που διοικούσε ο Χρεμωνίδης σε ναυμαχία που έγινε στην Έφεσο (περίπου το 259 π.Χ.) και ενδεχομένως η νίκη του Αντίγονου Γονατά στη ναυμαχία της Κω (αν δεχτούμε ότι αυτή έγινε το 257 π.Χ.).Έτσι ο Αντίοχος Θεός κατέλαβε τις ιωνικές πόλεις και ορισμένες θέσεις στην Παμφυλία και την Κιλικία[3].
Παρά τις επιτυχίες του ο Αντίοχος Θεός προχώρησε στη σύναψη ειρήνης με τον αντίπαλο του. Με τη συνθήκη που έγινε μεταξύ των δυο ηγεμόνων ο Σελευκίδης ηγεμόνας κρατούσε τις πρόσφατες κατακτήσεις του παραιτούνταν όμως από τα δικαιώματα του στη Συρία[1].
Ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος επίσης, έδωσε ως σύζυγο στον Αντίοχο Θεό την κόρη του Βερενίκη, αφού ο τελευταίος εγκατέλειψε την ως τότε σύζυγο του Λαοδίκη[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
