Ατενούλφος του Μπενεβέντο

Ο Ατενούλφος, λατιν. Atenulf (άκμασε 1040-42) από τον Οίκο των Λανδουλφιδών, ήταν γιος του Λανδούλφου Ε΄ πρίγκιπα του Μπενεβέντο και αδελφός του Πανδόλφος Γ΄ πρίγκιπα του Μπενεβέντο.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επί Βασιλείου Β΄ (976-1025).

Ατενόλφος του Μπενεβέντο
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Λανδούλφος Ε΄ του Μπενεβέντο
δεδομένα

Βιογραφία

Το 1040 το Μπενεβέντο είχε ακόμη το κύρος του να είναι το πρώτο από τα ανεξάρτητα Λομβαρδικά πριγκιπάτα της Νότιας Ιταλίας. Έτσι όταν ο Λομβαρδός Αρδουίνος τοποτηρητής του Μέλφι και οι Νορμανδοί μισθοφόροι εξεγέρθηκαν εναντίον της Βυζαντινής εξουσίας, εξέλεξαν τον γιο τού Λανδούλφου Ε΄ ως ηγέτη τους, αποκαλώντας τον «πρίγκιπα του Μπενεβέντο».

Μετά τη δολοφονία τού κατεπάνω της Ιταλίας Νικηφόρου Δοκειανού, οι Νορμανδοί σχεδίαζαν να εκλέξουν έναν ηγέτη μεταξύ τους, αλλά ο Γουλιέλμος της Απουλίας σημειώνει ότι ο Ατενούλφος "τους είχε δώσει ίσως χρυσό ή άργυρο, και έτσι τους έκανε να παραιτηθούν από προηγούμενη συμφωνία". Έτσι εξελέγη ηγέτης.

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1041 οι εξεγερμένοι νίκησαν τον νέο Βυζαντινό κατεπάνω, τον Εξακουστό, γιο του μεγάλου Βοϊωάννη, και τον αιχμαλώτισαν. Ο κατεπάνω αιχμαλωτίστηκε στο Μπενεβέντο. Περίπου εκείνη την εποχή ο Γουαϊμάρος Δ΄ πρίγκιπας του Σαλέρνο άρχισε να ελκύει τους Νορμανδούς κάτω από τη σημαία του με μυριάδες υποσχέσεις. Τον Φεβρουάριο του 1042, πιθανότατα νιώθοντας εγκαταλειμμένος, και ίσως αφού δωροδοκήθηκε από τους Βυζαντινούς, ο Ατενούλφος διαπραγματεύτηκε την απελευθέρωση με λύτρα τού Εξακουστού και στη συνέχεια έφυγε με τα λύτρα στη Βυζαντινή επικράτεια, όπου απεβίωσε σε αφάνεια (αλλά μάλλον πλούσιος). Αντικαταστάθηκε ως ηγέτης από τον Αργυρό.

Βιβλιογραφικές αναφορές

• Νόριτς, Τζον Ιούλιος . Οι Νορμανδοί στο Νότο, 1016–1130 . Λονδίνο: Longmans, 1967.