Αρμενική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία
μία από τις δεκαπέντε Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες που συγκροτούσαν την ΕΣΣΔ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Αρμενική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία (συντομογραφία: ΑΣΣΔ ή Αρμενική ΣΣΔ, αρμενικά: Հայկական Սովետական Սոցիալիստական Հանրապետություն, ρωσικά: Армя́нская Сове́тская Социалисти́ческая Респу́блика) ήταν μία από τις δώδεκα Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες που συγκρότησαν την ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1922. Αργότερα προστέθηκαν οι Εσθονική ΣΣΔ, Λετονική ΣΣΔ, Λιθουανική ΣΣΔ και Μολδαβική ΣΣΔ ενώ συγκροτήθηκαν και διαλύθηκαν άλλες τρεις ΣΣΔ. Μεταπολεμικά ο αριθμός των Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών που συγκροτούσαν την ΕΣΣΔ ήταν δεκαπέντε.} Εγκαθιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1920 και παρέμεινε μέχρι την διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991. Κατά την διάρκεια της σοβιετικής περιόδου ο πληθυσμός της αυξήθηκε (από τις 880.000 το 1929 στα 3,3 εκατομμύρια κατοίκους το 1989) και η χώρα μετατράπηκε σε σημαντικό βιομηχανικό κέντρο. Στην δεκαετία του 1920 έγιναν διωγμοί κατά της αρμένικης εκκλησίας, λόγω των διωγμών κατά θρησκευτικών οργανισμών στην ΕΣΣΔ εκείνη την εποχή. Συνόρευε στα δυτικά με την Τουρκία, στα βόρεια με την Γεωργιανή ΣΣΔ, ανατολικά με την Αζερική ΣΣΔ και στα νότια με το Ιράν. Πρωτεύουσα ήταν το Ερεβάν.
Αρμενική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία
Армя́нская Сове́тская Социалисти́ческая Респу́блика
Հայկական Սովետական Սոցիալիստական Հանրապետություն | |||
---|---|---|---|
1920–1991 | |||
Πρωτεύουσα | Ερεβάν | ||
Γλώσσες | αρμενικά, ρωσικά | ||
Ίδρυση | 2 Δεκεμβρίου 1920 | ||
Ένταξη στην ΕΣΣΔ | 30 Δεκεμβρίου 1922 | ||
Ανεξαρτητοποίηση | 23 Αυγούστου 1990 |
Μετά τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν χαλάρωσαν μερικοί περιορισμοί επί Στάλιν και χορηγήθηκε περιορισμένη θρησκευτική ελευθερία.
Στις 23 Αυγούστου 1990 μετονομάστηκε σε Δημοκρατία της Αρμενίας αλλά παρέμεινε μέρος της ΕΣΣΔ μέχρι την επίσημη ανεξαρτητοποίησή της την 21η Σεπτεμβρίου 1991.
Ως μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, η Αρμενική ΣΣΔ μετατράπηκε από μια κυρίως αγροτική ενδοχώρα σε σημαντικό βιομηχανικό κέντρο παραγωγής, ενώ ο πληθυσμός σχεδόν τετραπλασιάστηκε από 880.000 το 1926 σε 3.3 εκατ. το 1989, λόγω της φυσικής ανάπτυξης και την εισροή μεγάλων αριθμών επιζώντων της Γενοκτονίας των Αρμενίων και των απογόνων τους. Ο επαναπατρισμός μεγάλων αριθμών επιζώντων συνέβη με στόχο να ανακτηθούν οι πληθυσμιακές απώλειες του Β΄ ΠΠ, μετά την έναρξη ανοικτής πολιτικής μετανάστευσης από τον Στάλιν. Παράλληλα το 1945 οι Αρμένιοι προέβαλαν αξιώσεις στα εδάφη που παραχώρησαν οι Σοβιετικοί στην Τουρκία με την συνθήκη του Καρς, αξίωση η οποία διεθνοποιήθηκε από τους Σοβιετικούς. Αν ήταν επιτυχημένες, θα επιτρεπόταν ο επαναπατρισμός αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων της διασποράς.
Το 1988 ξεκίνησαν αναταραχές στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν για το θέμα της ένωσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ με την Αρμενία. Στις 7 Δεκεμβρίου 1988 εκδηλώθηκε σεισμός στο Σπιτάκ με χιλιάδες θύματα. Στις 23 Αυγούστου 1990 μετονομάστηκε σε Δημοκρατία της Αρμενίας μετά την ανακήρυξη κυριαρχίας, αλλά παρέμεινε στη Σοβιετική Ένωση μέχρι την επίσημη ανακήρυξη ανεξαρτησίας στις 21 Σεπτεμβρίου 1991. Η ανεξαρτησία της αναγνωρίστηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1991, όταν η Σοβιετική Ένωση έπαψε να υπάρχει. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, το κράτος της μετασοβιετικής Δημοκρατίας της Αρμενίας συνέχισε να υφίσταται μέχρι την έγκριση του νέου συντάγματος, το 1995.