μυθολογία From Wikipedia, the free encyclopedia
Κατά την Ελληνική Μυθολογία η Αρέθουσα είναι νύμφη των πηγών και των δασών, συνοδός της Θεάς Αρτέμιδος, καθώς και θυγατέρα του Νηρέα (εξ ου Νηρηίδα νύμφη)[1] και της Ωκεανίδας Δωρίδος.
Αυτήν αγάπησε ο ποτάμιος θεός Αλφειός, τον οποίο, για να αποφύγει η Αρέθουσα, διαπέρασε τη μεταξύ Πελοποννήσου και Σικελίας θάλασσα και, φθάνοντας στην παρά τις Συρακούσες νήσο Ορτυγία, μεταμορφώθηκε από την Άρτεμη[2] σε "πηγή" πλούσια σε γάργαρο νερό. Τότε, ο Αλφειός μεταμορφώθηκε σε ισχυρό υποθαλάσσιο ποταμό (θαλάσσιο ρεύμα)[3], την ορμητικότητα του οποίου δεν μπόρεσε να εμποδίσει ούτε ο Αδρίας (Αδριατικό πέλαγος), ώστε να ενώσει τα ύδατά του με εκείνα της πηγής της Αρέθουσας.
Αποτελεί αρχαιοελληνική συνειρμική ιδεατή ανθρωπόμορφη παράδοση της «ένωσης» των γλυκέων υδάτων ποταμών και πηγών που ρέουν στη θάλασσα (δια της Μεσογείου).
Την εποχή που ο θεός Πλούτωνας είχε αρπάξει τη θεά Περσεφόνη, η μητέρα της, η θεά Δήμητρα, κατά την περιπλάνησή της για να βρει την κόρη της, συνάντησε την Αρέθουσα. Η Αρέθουσα παρακάλεσε τη Δήμητρα να σταματήσει να τιμωρεί τη Σικελία για την εξαφάνιση της κόρης της. Είπε στη Δήμητρα ότι ενώ ταξίδευε το ποτάμι της κάτω από τη γη, είδε την Περσεφόνη να φαίνεται θλιμμένη ως βασίλισσα του Κάτω Κόσμου.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.