Έτος των Έξι Αυτοκρατόρων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Έτος των Έξι Αυτοκρατόρων ήταν το έτος 238 μ.Χ., κατά το οποίο έξι άνδρες διεκδίκησαν ότι ήταν αυτοκράτορες της Ρώμης. Αυτό ήταν ένα πρώιμο σύμπτωμα, αυτού που οι ιστορικοί αποκαλούν τώρα Κρίση του 3ου αι., επίσης γνωστή ως Στρατιωτική Αναρχία ή Αυτοκρατορική Κρίση (μ.Χ. 235–284), μία περίοδο κατά την οποία η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία παραλίγο να καταρρεύσει κάτω από τις συνδυασμένες πιέσεις των βαρβαρικών εισβολών και μεταναστεύσεις στη ρωμαϊκή επικράτεια, εμφύλιοι πόλεμοι, εξεγέρσεις των αγροτών, πολιτική αστάθεια (με πολλούς σφετεριστές να ανταγωνίζονται για την εξουσία), εξάρτηση από τους Ρωμαίους σε (και αυξανόμενη επιρροή) βαρβάρων μισθοφόρων γνωστών ως υπόσπονδων (foederati) και διοικητές που εργάζονταν κατ' όνομα στη Ρώμη (αλλά όλο και πιο ανεξάρτητοι), καταστροφικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της πανώλης, της υποτίμησης του νομίσματος και της οικονομικής ύφεσης. Η κρίση έληξε με την ανάληψη του Διοκλητιανού και την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων το 284.