αρχαία ανακριτική πρακτική From Wikipedia, the free encyclopedia
Η λεγόμενη δίκη μέσω δοκιμασίας αποτελεί πρωτόγονο δικαστικό έθιμο και ιδιαίτερα της ανακριτικής. Υπήρξε στο παρελθόν επίσημη δικαστική δοκιμασία δια βασανισμού προς εξακρίβωση της αθωότητας (αγνότητας) υπόδικου άνδρα ή γυναίκας.[1] Η ενοχή ή η αθωότητα του κατηγορούμενου καθοριζόταν με την υποβολή σε επικίνδυνες ή οδυνηρές δοκιμασίες (όπως το να βγάλει κάποιος ένα αντικείμενο από βραστό νερό) που πιστευόταν ότι εξαρτιόταν υπό θεϊκό έλεγχο.[2]
 |
Η ακρίβεια του λήμματος αμφισβητείται. |
Η «δίκη μέσω δοκιμασίας» απαντάται στα δικαστικά έθιμα διαφόρων πρωτόγονων κοινωνιών που έφθασαν όμως να τηρούνται μέχρι και τον Μεσαίωνα. Εφαρμοζόταν με την πεποίθηση ότι το θείον προστατεύει την αγνεία και την αθωότητα και έτσι ο αγνός ή αθώος δε θα βλάπτονταν από τη βασανιστική δοκιμασία.
Η εφαρμογή της «δίκης μέσω δοκιμασίας» απαντάται ιστορικά με διάφορες μορφές τόσο κατά λαούς, όσο και κατά εποχές. Για παράδειγμα στον ινδουιστικό εθιμικό κώδικα μέσω της δοκιμασίας της φωτιάς αποδεικνυόταν η πίστη κάποιας συζύγου στον ζηλότυπο σύζυγο.[3] Το σύνολο τέτοιων βασανισμών έλαβε τον όρο θεοκρισία, θεοδικία[4] ή και με την ξενική ονομασία ορδαλίες.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
