Έκρηξη του Κρακατόα το 1883
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η έκρηξη του Κρακατόα του 1883 ήταν ένα πολύ βίαιο εκρηκτικό γεγονός του ινδονησιακού ηφαιστείου Κρακατόα, του οποίου η τελική παροξυσμική φάση έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1883.
Έκρηξη του Κρακατόα το 1883 | |
---|---|
Φωτογραφία κατά την έκρηξη το 1883. | |
Οι γεωγραφικές αλλαγές μετά την έκρηξη. | |
Ηφαίστειο | Κρακατόα |
Ημερομηνία | 20 Μαΐου 1883, πριν 140 έτη (1883-05-20) |
Είδος | Πλινιανή, έκρηξη[1] |
Τοποθεσία | Krakatoa archipelago, Sunda Strait 6.102°S 105.423°E / -6.102; 105.423 |
ΔΗΕ | 6[2] |
Επιπτώσεις | |
Καταστροφές | 165 χωριά |
Θάνατοι | 36.000 |
Ήταν μια από τις μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις στην ιστορία καθώς ανέπτυξε ισχύ 200 μεγατόνων, αποβάλλοντας περίπου 21 κυβικά χιλιόμετρα [3] βράχων, στάχτης και ελαφρόπετρας, δημιουργώντας έναν από τους ισχυρότερους βρυχηθμούς που έχουν καταγραφεί ποτέ από τον άνθρωπο. Η έκρηξη του ηφαιστείου ακούστηκε ευδιάκριτα ως το Άλις Σπρινγκς στην Αυστραλία και στο Ροντρίγκες, κοντά στον Μαυρίκιο, και η αντήχηση των ατμοσφαιρικών κυμάτων έγινε αισθητή σε όλο τον κόσμο.
Πολλά χωριά καταστράφηκαν, περίπου 36.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολλές χιλιάδες τραυματίστηκαν από την έκρηξη, τα περισσότερα από αυτά λόγω του παλιρροϊκού κύματος που ακολούθησε την τρομερή έκρηξη. Η έκρηξη του 1883 κατέστρεψε τα δύο τρίτα της γης που ήταν τότε το νησί Κρακατόα. Νέες εκρήξεις του ηφαιστείου, από το 1927, έφεραν στο φως ένα νέο νησί, που ονομάζεται Ανάκ Κρακατόα (γιος του Κρακατόα).