Royal Wedding
ffilm ar gerddoriaeth a chomedi rhamantaidd gan Stanley Donen a gyhoeddwyd yn 1951 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ffilm ar gerddoriaeth a chomedi rhamantaidd gan y cyfarwyddwr Stanley Donen yw Royal Wedding a gyhoeddwyd yn 1951. Fe'i cynhyrchwyd gan Arthur Freed yn Unol Daleithiau America Lleolwyd y stori yn Llundain. Sgwennwyd y sgript yn wreiddiol yn Saesneg a hynny gan Alan Jay Lerner a chyfansoddwyd y gerddoriaeth gan Burton Lane.
Enghraifft o'r canlynol | ffilm |
---|---|
Lliw/iau | lliw |
Gwlad | Unol Daleithiau America |
Dyddiad cyhoeddi | 1951 |
Genre | comedi ramantus, ffilm gerdd |
Statws hawlfraint | parth cyhoeddus |
Lleoliad y gwaith | Llundain |
Hyd | 93 munud |
Cyfarwyddwr | Stanley Donen |
Cynhyrchydd/wyr | Arthur Freed |
Cwmni cynhyrchu | Metro-Goldwyn-Mayer |
Cyfansoddwr | Burton Lane |
Dosbarthydd | Loews Cineplex Entertainment, Netflix |
Iaith wreiddiol | Saesneg |
Sinematograffydd | Robert H. Planck |
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia |
Y prif actorion yn y ffilm hon yw Fred Astaire, Jane Powell, Peter Lawford, Mae Clarke, Snub Pollard, Bess Flowers, Albert Sharpe, Keenan Wynn, Jimmy Finlayson, Franklyn Farnum, Les Baxter, Sarah Churchill, Harold Miller, Joan Vohs, Jack Chefe a Henri Letondal. Mae'r ffilm Royal Wedding yn 93 munud o hyd a chafodd ei ffilmio mewn lliw. Pan fo ffilm yn cyrraedd ei phen-blwydd yn 95 oed, fe'i trosglwyddir i'r parth cyhoeddus; o ran statws hawlfraint, felly, mae'r ffilm yn y categori: parth cyhoeddus. [1][2]
Fel y nodwyd, cyhoeddwyd y ffilm yn 1951. Ffilm fwyaf poblogaidd y flwyddyn honno oedd A Streetcar Named Desire sy’n ffilm am berthynas pobl a’i gilydd ac, yn serennu Marlon Brando, gan y cyfarwyddwr ffilm Elia Kazan. Hyd at 2022 roedd o leiaf 66,300 o ffilmiau Saesneg wedi gweld golau dydd. Robert H. Planck oedd sinematograffydd ('cyfarwyddwr ffotograffi') y ffilm hon a chafodd ei golygu gan Albert Akst sydd ymhlith y golygyddion mwyaf toreithiog.