Çур уйăхла шăмă

Çур уйăхла шăмă (лат. os lunatum, «уйахла шăмă» тенине пĕлтерет) — этемĕн алă лаппинчи шăмă. Вăл ал тунинчи шăмăсене ывăç шăммисемпе çыхăнтараканнисенчен пĕри.

Этемĕн ал лаппи шăммисем. Сулахай енче ал лаппин тÿнтерĕ, сылтăм енче — унăн тупанĕ енчен. Алă пумакĕн шăммисене ятарлă тĕспе тата саспаллисемпе палăртнă. Проксималлĕ рет: A — карапла шăмă, B — çур уйăхла шăмă, C — виç хысаклă шăмă, D — пăрçалла шăмă. Дисталлĕ рет: E — трапеци-шăмă, F — трапеци евĕрлĕ шăмă, G — пуç евĕрлĕ шăмă, H — çекĕлле шăмă.

Сулахай çур уйăхла шăмă

Сăмахсартан^[1]:

(п̚умагэ̆, п̚умак’), prima pars palmae, te poignet, запястье, верхн. часть ручной кисти, соединяющая пясть (ладонь) с локтевыми костями; перехват на руке в том месте, где кисть руки соединяется с „алă туни“. Череп. Алă пумакĕ пăвăнса тăрат. Запястье как будто чем-то перехвачено, стянуто (точно ниткою, у полного ребенка). || Brachiale quoddam? Род запястья (украшение)? Тоганаш., Шибач. V. пăвăнчăк.

Этемĕн чи пĕчĕк тата чи çăмăл шăммисенчен пĕрисем. Шăмма хапи çĕнелнĕ уйăх пек пулнăран çапла ят панă.

Вуламалли

• Шимкевич В. М. Шейные позвонки // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
• надколінок // Словник української мови : в 11 т. — К. : Наукова думка, 1970—1980.
• Привес М. Г., Лысенков Н. К., Бушкович В. И. Анатомия человека. — 11-е изд., испр. и доп.. — Спб.: Издательство «Гиппократ», 2001. — С. 704 с: ил.. — ISBN 5-8232-0192-3.
• Синельников Р.Д., Синельников Я.Р. Атлас анатомии человека: Учеб. пособие в 4-х томах. Т.I.. — М.: Издательство «Медицина», 1989. — С. 344с: ил.. — ISBN 5-225-01497-6.
• Людина. / Навч. посібник з анатомії та фізіології. Львів. 2002. 240 с.
• «Анатомія людини», О. І. Свіридов, Київ, Вища школа, 2001.

Каçăсем

• Interactive tool to identify parts
• Photos at University of Utah
• SpineUniverse anatomical diagram
• F. Hefti: Kinderorthopädie in der Praxis. Springer 1998, S. 649, ISBN 3-540-61480-X.
• Анатомія людини

Асăрхавсем

1. Тезаврус Лингве Чувашорум