Чей (китай茶 — «ча́» кантон тата мандарин диалекчĕсенче, «те̂» амой тата «тца»тайвань, яп.茶 «тя» и お茶 «о-тя») — чей (тĕсĕThea sinensis,çулçине е туратне вĕретсе, вĕретнĕ шывра тăратса тунă шĕвек. Анлă каласан — ĕçмелли кирек епле ӳсен-тăрана шывра тăратса е вĕретсе тунă шĕвек.
Ă ă Ĕ ĕ Ç ç Ӳ ӳ
Чей курăкĕ тĕсĕпе
Китай уйрăмлăхĕ, е Thea sinensis sinensis: тĕслĕх, китай: юннань, улун и др.), яппун (сенча), дарджилинг, формосă, вьетнам, индонези, грузин тата ыттисем те,
Ассам уйрăмлăхĕ, Thea sinensis assamica: инди (ассам тата ытти те), цейлон, кени, уганди тата ытти те,
Камбоджă уйрăмлăхĕ, малтан кăтартнисен хутăшĕ: Индокитайăн хăш çĕрĕсенче акса ӳстереççĕ.
Акса ӳстернипе
Китай. Китайра тĕнчери чейĕн пур тупăçăн чĕрĕкне пуçтараççĕ. Кунта чейĕн пур тĕсĕсене (шурă, сарă, симĕс, хĕрлĕ, хура) туса илеççĕ). Китайри пур чей курăкне китай чей тĕмминчен пухаççĕ. Пур китай чейĕ — çулçăллă, ватма-касма юрамасть. Чылай тĕслĕ ырă шăршăллă чей пуçтараççĕ.
Чай и чайная торговля в России и других государствах. Андрей Субботин. С.-Петербург: Издание Александра Григорьевича Кузнецова. Год: 1892 Страниц: 692
Лу Юй«Канон чая», перевод с древнекитайского, введение и комментарии Александра Габуева и Юлии Дрейзис. Москва: Гуманитарий, 2007. — 123 с ISBN 978-5-91367-004-5