A Greva di e Giuvanotte hè una puesia scritta da Ghjuvan' Petru Lucciardi (1862-1928). Hè stata publicata à tempu cù I Galli Rivali[1] in u 1909. A Greva di e Giuvanotte L’altru ghjornu in piazza à u Corsu, Durmia nantu una murella ; Mentre vensi discitatu Da una voce propiu bella. Cusì dolce è armuniosa, Ch’ùn ci n’era cum'è quella. Alzai subitu lu capu, Per fà megliu attenzione ; È vidi una giuvanetta Chì pusava à lu balcone ; Cusgendu si un mandilellu, È cantendu ste canzone. « Si crede chì le zitelle Passinu una dolce vita ; È ch’elle marchjinu sempre Sopra una strada fiurita, Invece nun si pò crede Quantu magra hè la partita. « Or cumu s’ata da fà ne, Chì li tempi sò cambiati. L’omi ùn sò cume una volta Pe le donne traspurtati, Scusendu l’ispressione Parenu... piùli bagnati. « Sò sempre pè li caffè À parlà di lu partitu ; Quandu pensanu à u pernò Li scrucculla lu so ficu. È nisunu indi l’amore Ne ghjè à : « carissimu amicu ». « Maladì vogliu li tempi Di lu seculu chì corre. A donna hè menu apprezzata Ch'è un bichjeru di licore. È l'omi un pònu più crede Chì per elli so pò more. « Ci vurebbe à caccighjà li Cum'è li vechji cignali ; Perchè forse ùn n’anu più Sentimenti naturali. Maladettu sia l’assentu Causa di tanti mali. Nè mancu ci hè da pregà ne Lu signore nè li santi ; Ch'elli dianu à e zitelle, Cume prima li so amanti. Perchè ùn ci saria per noi, Ch'è dulori, angoscie è pienti. « Eccu cosa vi prupongu Giuvanotte d’ogni età : Mettimu ci tutte in greva È lascemu li sfugà. Di tanti porta-calzoni Chì n’avemu più da fà ? » Bassò l’ochji è vide allora Ch'era in piazza, è stava a sente. Si ne fughji in cammaretta, Diciulendu : « Iscia, chì ghjente ! S’ellu vi scappa qualcosa Subitu sò à lu currente. » « Eppo, quessu sentu dì Ch'hè abbunatu à le gazette. Bastarebbe – la mio sorte ! – Chì st'affare ùn c'essi à mette. Ma s’ellu face ancu quessa, Vi ghjuru, lu tazzu à fette ». A piglii cumu li pare, N’vogliu fà lu racuntatu, È s'è vi pargu indiscretu, Credu saraghju scusatu ; Ch’a videte, e so minacce, M’anu troppu pruvucatu. Appena ch'e ghjunsi in casa, Pigliai carta è calamaru ; È ne scrissi à la minuta Stu successu cusì raru. È u mandai lu ghjornu stessu À lu miò amicu più caru. Questu poi senza timore U canta per tutte le strette ; È mi dice : « Sta tranquillu, Faraghju le to vindette, Ind'u casu chì quill'altra Ti tazzassi propiu à fette ». Note [1]P. 19-22. Bibliugrafia Ghjuvan' Petru Lucciardi (1909) A Greva di e Giuvanotte, Bastia, Stamperia C. PiaggiDa vede dinù Ghjuvan' Petru LucciardiWikiwand - on Seamless Wikipedia browsing. On steroids.