فیردەوسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ئەبوولقاسم فیردەوسی تووسی (بە فارسی: ابوالقاسم فردوسی توسی؛ نز. ٩٣٥[1] یان ٩٤٠[2]–نێوان ١٠١٩[2] و ١٠٢٦[1])، یان فیردەوسی (فردوسی) بە تەنیا[3] شاعیرێکی فارس[4][5] و نووسەری شانامە بوو، کە یەکێکە لە درێژترین داستانە شیعرەکان کە لەلایەن یەک شاعیرەوە نووسرابێت، و داستانی نیشتمانیی ئاریانی مەزنە. فیردەوسی بە یەکێک لە گرنگترین کەسایەتییەکانی ئەدەبیاتی فارسی و یەکێک لە مەزنترینەکانی مێژووی ئەدەبیات دادەنرێت.[6]
زانیاریی خێرا فیردەوسیفردوسی, ناوی خۆماڵی ...
فیردەوسی فردوسی | |
---|---|
ناوی خۆماڵی | |
لەدایکبوون | نز. ٩٣٥[1] یان ٩٤٠[2] تووس، ئیمپراتۆرییەتی سامانی |
مردن | نز. ١٠١٩[2] تا ١٠٢٦ تووس، ئیمپراتۆرییەتی غەزنەوی 36°29′10.15″N 59°31′3.34″E |
پیشە | شاعیر |
زمان | فارسیی مۆدێرنی سەرەتایی |
ماوە | سامانی و غەزنەوی |
چەشن | شیعری فارسی، داستانی نیشتمانی |
دایخە