Richterova skala

Richterova skala je sistem za mjerenje jačine zemljotresa. Jačina ili intenzitet zemljotresa mjeri se prema količini seizmičke energije oslobođene tokom zemljotresa. Skala, razvijena 1930-ih, jest logaritamska, što znači da je zemljotres jačine 4,0 deset puta jači od zemljotresa jačine 3,0, a ne 33%, kao što bi bilo u slučaju da je skala decimalna.

Charles Richter oko 1970.

Ova mjerna skala je uglavnom općepoznata, međutim u praksi se koristi samo za zemljotrese manjih razmjera koji su bilježeni lokalno, i za koje su ML i kratkoperiodična površinska talasna magnituda (Mblg) jedine magnitude koje mogu biti izmjerene. Richterova ljestvica ili skala (po Charlesu Francisu Richteru), je logaritamska skala pomoću koje se brojevima (magnitudama) do 10 opisuje energija oslobođena u hipocentru zemljotresa. Ona je određena iz amplitude potresnih valova zabilježenih seizmografima. Povećanje zabilježene amplitude deset puta odgovara povećanju na skali za jedan cijeli broj. Skalu su oblikovali Beno Gutenberg i Charles Francis Richter (1935). Na izvornoj Richterovoj logaritamskoj skali nulta magnituda dodijeljena je najmanjim potresima koji su se u to doba mogli zabilježiti. Manji zemljotresi događaju se često, a što su zemljotresi veće magnitude, događaju se rjeđe.^[1][2][3]

Stanovništvo nastanjeno u području epicentra, topografija, dubina i druge varijable utiču na to koliku štetu nanese zemljotres, što se ne mjeri Rihterovom skalom. Podrhtavanje tla na udaljenoj lokaciji koji samo zaprepasti lokalnu faunu može imati istu magnitudu kao zemljotres u gusto naseljenoj regiji koji uzrokuje brojne smrtne slučajeve i značajnu materijalnu štetu. Svaki nivo magnitude je 10 puta intenzivniji od prethodnog jer je Rihterova skala ili ljestvica logaritamska skala sa bazom od 10. Drugim riječima, dvojka je deset puta intenzivnija od jedinice, a trojka je sto puta jača. Richterova skala je primjer povećanja amplitude talasa. Prostije rečeno, zemljotres stepena 6 ima amplitudu talasa koja je 10 puta veća od zemljotresa stepena 5, a između zemljotresa stepena 7 i stepena 9, amplituda raste za 100 puta. Između vrijednosti cijelih brojeva, emitirana energija raste 31,7 puta.^[1]

Magnituda momenta

Za Rihterovu skalu ne postoji gornja granica. Kako bi se veliki zemljotresi istraživali s većom preciznošću, razvijena je nova skala poznatija kao skala trenutne magnitude (MMS).

Magnituda momenta (MMS) je mjerenje fizičkih karakteristika potresa koje se zasniva na ispitivanju svih valnih oblika koji su snimljeni tokom podrhtavanja tla. Rihterova skala treba da bude približno ekvivalentna seizmičkom momentu u opsegu magnituda u kojem se preklapaju, stoga se prvo mora izračunati seizmički moment.^[4]