Refleks

Refleksna akcija, poznatija kao refleks, je nevoljni i skoro trenutni pokret kao odgovor na stimulans . Naučno korištenje termina "refleks" odnosi se na ponašanje koje je posredovano preko refleksnog luka ; ovo se ne odnosi na uzročno-posljedičnu upotrebu termina "refleks". Uključujući i životno važne reflekse unutrašnjih organa, procjenjuje se da čak oko 80% reakcija ljudskog tijela djeluje refleksno.^{[1][2][3][4][5]}

Refleksi čovjeka

Potezni refleksi

Potezni refleksi (često zvani duboki tetivni refleksi, iako ih ne treba miješati sa refleksima Golgijeve tetive) pružaju informacije o integritetu centralnog i perifernog nervnog sistema. Generalno, oslabljeni refleksi ukazuju na probleme u PNS-u, živahni ili preuveličan refleksi u centralnom nervnom sistemu. U ispitivanju funkcija ovih dijelova nervnog sistema, najčešće se testiraju slijedeći:

• Bicepsni refleks ( C5 , C6 );
• Brahioradijalni refleks (C5, C6, C7 );
• Refleks ekstenzora prsta (C6, C7);
• Tricepsni refleks (C6, C7, C8 );
• Patelni refleke ( L2 , L3 , L4 );
• Refleks gležnka (Ahilove tetive) ( S1 , S2 )

Dok se pomenuti refleksi iznad stimuliraju mehanički, termin H-refleksi odnosi se na analogne reflekse stimulirane električno i refleks vibracija tonusa za one koji su stimulirani putem vibracija.

Refleksi koji uključuju moždane živce

Lefleks koljenske patele

Promjena u debljini sočiva, omogućava mrežnjači prijem svjetlosti , bez obzira na udaljenost (refleks akomodacije). Proces uključuje cilijarna mišićna vlakna

U ispitivanju stanje funkcija nervnog sistema primjenjuje se provjera nekoliko refleksa, kako slijedi (uključeni senzoerni i motorno nervi su označeni standardiim rimskim brojevima).

Naziv	Čulni	Motorni
Svjetlosni refleks zjenica	II	III
Refleks akomodacije	II	III
Vilični refleks	V	V
Refleks rožnjače, također poznat kao treptajni refleks	V	VII
Glabelarni refleks	V	VII
Vestibulo-očni refleks	VIII	III, IV, VI +
Geg refleks	IX	X

Refleksi dojenčadi

Glavni članak: Primitivni refleksi

Refleks (pri)hvatanja

Postoje refleksi koji se obično ispituju samo kod novorođenčadi, a najčešće

• refleks hvatanja.

Novorođene bebe imaju i niz drugih refleksa koji se ne vidi kod odraslih, a koji se nazivaju primitivni refleksi. Ove automatske reakcije na stimulanse omogućavaju bebi da odgovori na okoliš prije nego što bilo je počelo učenje Oni uključuju:

• Asimetrični refleks vratnog tonusa (ATNR);
• Palomentalni refleks ;
• Primorani refleks, također poznat i kao iznenadni refleks;
• Palmarni refleks opipa
• Refleks dojke
• Simetrični refleks vratnog tonusa (STNR)
• Refleks labirintnog tonusa (TLR)

Ostali refleksi

Ostali refleksi čiji su centri u centralnom nervnom sistemu uključuju: Abdominalni refleksi (T6-L1):

• Gastrokoliični refleks
• Anokutani refleks (S2-S4)
• Kremasterični refleks (L1-L2)
• Refleks ronjenja (sisar]]a);
• Refleks mišićne odbrane;
• Refleks grebanja;
• Refleks straha;
• Refleks povlačenja ili refleks bijega;
• Refleks ukrštenog ekstenzora;

Mnogi od ovih refleksi su prilično složeni jer zahtijevaju uključivanje velikog broja sinapsi u velikom broju različitih jezgara u CNS (npr, refleks bijega). Ostali pomenuti uključuju funkciju samo nekoliko sinapsi (npr.refleks povlačenja). Procesi kao što su disanje, varenje, i održavanje otkucaja srca mogu se smatrati refleksima akcije, prema nekim definicijama pojma.^[6][7][8]

Pravila obilježavanja

U medicini, refleksi se često koriste za procjenu zdravlja nervnog sistema. Aktivnost refleksa se obično određuje na skali od 0 do 4. Dok se 2+ se smatra normalnim, neki zdravi pojedinci su hiporefleksivni i ispoljavaju sve reflekse na 1+, dok su druge hiperrefleksivni i imaju sve reflekse na 3+.

Kategorija	Opis
0	Odsutan
2+ ili ++	"Normalno"
3+ ili +++	Hiperaktivan bez klonusa
4+ ili ++++	Hiperaktivan sa klonusa

Također pogledajte

• Refleksni luk
• Sinapsa
• Nervni sistem
• Moždani živci

Reference

1. Pritchard T. E., Alloway D. (1999): Medical neuroscience. Hayes Barton Press, ISBN 978-1-59377-200-0:http://books.google.com/books/about/Medical_neuroscience.html?id=m7Y80PcFHtsC%5B%5D.
2. Butler A. B., Hodos W. (2005): Comparative vertebrate neuroanatomy: evolution and adaptation. Wiley-Blackwell, ISBN 978-0-471-21005-4.
3. http://books.google.com/?id=3nO6ggvV1PUC&dq=%22Comparative+vertebrate+neuroanatomy:+evolution+and+adaptation%22.
4. Hall J. E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN 0-7216-0240-1.
5. Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.
6. Greenstein B., Greenstein A. (2002): Color atlas of neuroscience – Neuroanatomy and neurophysiology. Thieme, Stuttgart – New York, ISBN 9783131081711.
7. England M. A., Wakely J. (2005): Color atlas of the brain and spinal cord, 2nd Ed. Mosby, ISBN 13:978-0323036672; ISBN 10:032-3036678.
8. Hadžiselimović R., Maslić E. (1999): Osnovi etologije – Biologija ponašanja životinja i ljudi. Sarajevo Publishing, Sarajevo, ISBN 9958-21-091-6.

Vanjski linkovi

• https://web.archive.org/web/20090511171055/http://medinfo.ufl.edu/year1/bcs/clist/neuro.html University of Florida
• http://www.fpnotebook.com/Neuro/Exam/NrlgcExm.htm Neurologic Exam
• http://books.google.com/?id=3nO6ggvV1PUC&dq=%22Comparative+vertebrate+neuroanatomy:+evolution+and+adaptation%22.</ref>
• https://web.archive.org/web/20120321002102/http://otm.oxfordmedicine.com/ The Oxford Textbook of Medicine