Patton (film)
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Patton je američki biografski ratni film snimljen 1970. o ratnom generalu Georgeu S. Pattonu tokom Drugog svjetskog rata. Glavne uloge tumače George C. Scott, Karl Malden, Michael Bates, i Karl Michael Vogler. Režija Franklin J. Schaffner po scenariju Francisa Forda Coppole i Edmunda H. Northa, koji su bazirali svoj scenarij po biografiji Ladislasa Faragoa Patton: patnja i trijumf i po memoarima generala Omara Bradleya Vojnikova priča. Kinematograf Fred J. Koenekamp je snimio film sa 65mm Dimension 150 kamerom, originalnu muziku je komponovao Jerry Goldsmith. Patton je osovojio sedam Oskara uključujući i onaj za najbolji film. Film počinje sa govorom Georgea C. Scotta kao general Patton sa ogromnom američkom zastavom u pozadini, i to je ostalo kao historijska i često spominjana slika iz filma. Film je imao uspjeha i postao je američki klasik. 2003., Patton je izabran u Registar nacionalnih filmova SAD-a pri Kongresnoj biblioteci kao "kulturološki, historijski, i estetski značajan".[2]
| Patton | |
|---|---|
 | |
| Režiser | Franklin J. Schaffner |
| Producent | Frank McCarthy Frank Caffey |
| Scenarist(i) | Francis Ford Coppola Edmund H. North |
| Uloge | George C. Scott Karl Malden Stephen Young Michael Strong Carey Loftin Albert Dumortier Frank Latimore |
| Muzika | Jerry Goldsmith |
| Žanr | biografija, historijska drama |
| Kinematografija | Fred J. Koenekamp |
| Montaža | Hugh S. Fowler |
| Produkcija | Twentieth Century Fox Film Corporation |
| Distributer | Twentieth Century Fox Film Corporation |
| Premijera | 2. april 1970. |
| Trajanje | 172 minute |
| Zemlja | SAD |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 12 miliona $ |
| Zarada | 61.7 miliona $ [1] |
| Nasljednik | The Last Days of Patton |
Godine 1943, nakon što je njemački feldmaršal Erwin Rommel sa svojim Afrika Korpsom užasno potukao američke tenkovske jedinice na Kasserine prolazu u Tunisu, gen. George S. Patton je poslat da ojača američki sektor sjevernoafričke kampanje. Njegov dramatični talent da bude vođa ohrabruje tenkovske divizije; strasni student vojne historije, on se utapa u mistično vjerovanje u reinkarnaciju i ima viziju da je on nasljednik velikih ratnika i bitaka prije njega. Potpomognut svojim zamjenikom, generalom Omarom N. Bradleyjem, Patton postiže ubjedljivu pobjedu nad Rommelom na El Guettaru, što dovodi do njemačkog poraza u Sjevernoj Africi. Njegov sljedeći zadatak je da predvodi 7. Armiju na Siciliji da zauzme Palermo, ali umjesto toga bilo mu je naređeno da štiti krilo svom glavnom suparniku, britanskom maršalu Montgomeryju, dok je on trebao da predvodi napad. Na svoju sopstvenu inicijativu, Patton napada i zauzima Messinu, ostrvsku glavnu luku i glavni cilj napada, i na taj način intenzivirajući svađu sa Montgomeryjem. Ubrzo nakon toga, Patton posjećuje manju vojnu bolnicu gdje je, u napadu bijesa, ošamario vojnika koji je plakao zbog ratnog zamora; njegov čin je doveo do toga da je saveznički komandant Dwight D. Eisenhower tražio od generala javno izvinjenje i da ga eventualno razriješi dužnosti komandovanja. Uprkos ovoj opomeni, Pattonove zasluge su bile cijenjene, i on preuzima zapovjedništvo nad 3. Armijom zajedno sa generalom Bradleyjem. On vodi svoje trupe kroz Normandiju i dolazi u pomoć okruženoj 101. Airborne kod Bastogne tokom Bitke za Bulge. Patton predvodi svoje trupe skroz do Čehoslovačke gdje mu je, skoro na vratima pobjede, naređeno da dopusti Montgomeryiju i ruskim trupama da preusmjere već uveliko dezorganizovanu njemačku armiju. Na samom kraju rata, Patton se ne može suzdržati od vrijeđanja novog američkog saveznika - Rusiju; u nemogućnosti da se prilagodi miru, on je smijenjen i ostaje mu samo tužni oproštaj od svojih podređenih oficira.[3]
... Franklin J. Schaffnerov "Patton", objavljen na vrhuncu nepopularnog rata u Vijetnamu, bio je opisan od mnogih kritičara toga vremena kao "stvarni" anti-ratni film. Ali to uopšte nije bio slučaj. Bilo je to ekstremno uzdizanje vojne etike, utjelovljene kroz čovjeka čije su ga greške i nastranosti marginalizirale u miru, ali je pronašao idealan teatar u borbama ... Roger Ebert [4]
... Scott preuzima izazov i predstavlja nam se u jednoj od njegovih najboljih uloga. Njegov Patton je fascinirajući i previše stvaran, dopuštajući publici da uđe u Pattonove misli do tačke kad i publika počinje da misli kao i on. Za razliku od njegove prijašnje ekstravagantne reakcionarne uloge kao što je Buck Turgidson u filmu Dr. Strangelove, Scott nam prenosi Pattonovu intelektualnu grandioznost dok u isto vrijeme otvoreno pokazuje njegovu aroganciju i ludilo. To je lik koji vječito vjeruje u reinkarnaciju, predodređenu veličinu, i sigurnu nezamjenjivost ...
Paul Brenner, Filmcritic.com
... Sve počinje sa scenarijem, koji je bio konstruisan od jednog Francisa Forda Coppole, odrađujući ogroman posao istraživanja, ali nije mogao osigurati saradnju Pattonove porodice. Zbog toga ovaj epski portret ne uključuje nijednu scenu koja bi opisala njegov privatni život. Ali još uvijek možemo puno naučiti o ovom neobuzdanom liku. On ne samo da je studirao antičku vojnu historiju, on je vjerovao u reinkarnaciju i osjećao je da je i sam učestvovao u takvim bitkama ...
James Plath, Movie Metropolis [5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.