Max Weber

Maximilian Carl Emil Weber^[1] (21. april, 1864. – 14. juni, 1920.) bio je njemački naučnik iz područja političke ekonomije (ili ekonomika) i sociologije i jedan od utemeljitelja moderne sociološke nauke, kao i nauke o javnoj administraciji. Svoju karijeru započeo je na Humboltovom univerzitetu u Berlinu, da bi kasnije radio na univerzitetima u gradovima Freiburg, Heidelberg, Beč i München. Iako se zajedno sa Comteom, Marxom i Durkheimom smatra jednim od očeva sociologije, Weber je sebe radije nazivao historičarom.^[2] Bio je jako uticajan u savremenoj njemačkoj politici kroz poziciju posmatrača pri njemačkim pregovarateljima u Versajskom sporazumu kao i kroz rad u komisiji odgovornoj za donošenje nacrta za Weimarsku konstituciju. Nakon Prvog svjetskog rata, bio je jedan od osnivača Njemačke demokratske partije (Deutsche Demokratische Partei - DDP).

Maximilian Carl Emil Weber
njemački naučnik
Rođenje	(1864-04-21) 21. april 1864. Erfurt, Njemačka
Smrt	14. juni 1920(1920-06-14) (56 godina) München, Njemačka
Zanimanje	naučnik

U svojim glavnim djelima bavi se racionalizacijom sociologije religije i vladom. Njegov čuveni doprinos se ogleda u radu Protestantska etika i duh kapitalizma kojim je i započeo da se bavi sociologijom religije.

Reference

1. Bendix, Reinhard (1977). Max Weber : an intellectual portrait. Internet Archive. Berkeley : University of California Press. ISBN 978-0-520-03503-4.
2. Gourdin, Gregory. "Peter Burke. History and Social Theory". status: published.