Hemokinski receptor

Hemokinski receptori su citokinski receptori na površini pojedinih ćelija, koji komuniciraju sa tipom citokina koji se naziva hemokin.^[1][2] Kod sisara je poznato je 19 distinktno različitih hemokinskih receptora. Svaki od njih ima po sedam transmembransku (7TM) strukturu i spregnut je sa G-proteinom za prenos signala unutar ćelije, što ih čini članovima porodice G-protein spregnutih receptora.

Tipska struktura hemokinskog receptora, sa sedam transmembranskih domena i karakterističnim "DRY" motivom u drugom međućelijsk domenu.
Hemokinski receptori obično prenose signal putem G-proteina.

Nakon interakcije sa specifičnim hemokinskim ligandom, hemokinski receptori iniciraju ionski fluks međućelijskog kalcija (Ca²⁺) (kalcijska signalizacija). To izaziva ćelijske odgovore, koji obuhvataju početak procesa poznatog kao hemotaksija, kojim se razmjenjuju ćelije do željene lokacije unutar organizma. Hemokinski receptori se dijele u različite porodice: CXC hemokinski receptori, CC hemokinski receptori, CX3C hemokinski receptori i XC hemokinski receptori koje odgovaraju distinktnim porodicama hemokina koje vežu.

Strukturna obilježja

Hemokinski receptori su G-protein spregnuti receptori koji sadrže sedam transmembranskih domena. Prvenstveno su nađeni na površini leukocita. Do sad je opisano 19 različitih hemokinskih receptora. Oni imaju zajedničke strukturne osobine. Sadrže oko 350 aminokiselina koje se dijele u kratki i kiseli N-terminalni kraj, sedam heliksnih transmembranskih domena sa po tri unutsarćelijske i vanćelijske hidrofilne petlje, te unutarćelijskim C-krajem koji sadrži ostatke serina i treonina, kao mjesta za fosforilaciju tokom regulacije receptora. Prve dvije vanćelijske petlje hemokinskih receptora povezane su disulfidnim mostom između dva konzervirana ostatka cisteina. N-kraj hemokinskog receptora se veže za hemokine i važan je za ligandsku specifičnost. G-proteini se sprežu sa C-krajem, koji je važan za receptorski prenos signala nakon vezivanja liganda. Iako hemokinski receptori imaju znatan zajednički aminokiselinski identitet, oni tipično vežu ograničen broj liganda.^[3]

Porodica

• CXC hemokinski receptori (sedam članova)
• CC hemokinski receptori (deset članova)
• C hemokinski receptor (jedan član, XCR1)
• CX₃C hemokinski receptori (jedan član, CX3CR1)

Reference

1. Murphy PM, Baggiolini M, Charo IF, Hébert CA, Horuk R, Matsushima K, Miller LH, Oppenheim JJ, Power CA (2000). "International union of pharmacology. XXII. Nomenclature for chemokine receptors". Pharmacol. Rev. 52 (1): 145–76. PMID 10699158. Arhivirano s originala (abstract page), 9. 8. 2009. Pristupljeno 28. 6. 2021.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
2. Murphy PM (2002). "International Union of Pharmacology. XXX. Update on chemokine receptor nomenclature". Pharmacol. Rev. 54 (2): 227–9. doi:10.1124/pr.54.2.227. PMID 12037138.
3. Murdoch C, Finn A (2000). "Chemokine receptors and their role in inflammation and infectious diseases". Blood. 95 (10): 3032–43. PMID 10807766.

Vanjski linkovi

• "Chemokine Receptors". IUPHAR Database of Receptors and Ion Channels. International Union of Basic and Clinical Pharmacology. Arhivirano s originala, 3. 3. 2016.
• Baza podataka citokinskih receptora Arhivirano 5. 3. 2005. na Wayback Machine