jedna od dvije nacionalne centralne biblioteke u Italiji From Wikipedia, the free encyclopedia
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Nacionalna centralna biblioteka u Firenci (italijanski: Biblioteca Nazionale Centrale di Firenze, BNCF) jest javna nacionalna biblioteka u Firenci, najveća u Italiji i jedna od najvažnijih u Evropi, te jedna od dvije centralne biblioteke Italije, zajedno sa Nacionalnom centralnom bibliotekom u Rimu.
| Biblioteca Nazionale Centrale di Firenze | |
 Izgled biblioteke | |
| Otvorena | 1714 |
|---|---|
| Lokacija | Firenca, Italija |
| Adresa | Piazza dei Cavalleggeri 1 |
| Koordinate | 43°46′01″N 11°15′44″E |
| Vrsta | Javna, nacionalna biblioteka |
| Pristup | Dostupno za sve |
| Direktor | Luca Bellingeri |
| Veb-sajt | bncf.firenze.sbn.it |
Biblioteka je osnovana 1714. kada je naučnik Antonio Magliabechi zavještao svoju cijelu zbirku knjiga, koja je obuhvata oko 30.000 knjiga, gradu Firenci. Do 1743. bilo je potrebno da se kopija svakog djela objavljenog u Toskani dostavi biblioteci. Prvobitno poznata kao Magliabechiana, biblioteka je otvorena za javnost 1747. Njeni fondovi su kombinovani sa fondovima biblioteke Palatina Lorenese 1861, a do 1885. biblioteka je preimenovana u Nacionalnu centralnu biblioteku Firence, ili skraćeno BNCF. Od 1870. biblioteka prikuplja primjerke svih italijanskih publikacija.
Od 1935. zbirke su smještene u zgradi koju su dizajnirali Cesare Bazzani i V. Mazzei, smještenoj uz rijeku Arno u četvrti Santa Croce. Prije toga pronađeni su u raznim prostorijama koje su pripadale galeriji Uffizi .
Nacionalni bibliotečki sistem (SBN), koji se nalazi u BNCF-u, odgovoran je za automatizaciju bibliotečkih usluga i indeksiranje nacionalnih fondova.
Velika poplava rijeke Arno 1966. oštetila je skoro jednu trećinu bibliotečkog fonda, posebno njene periodične publikacije i zbirke Palatine i Magliabechi.[1] Restauracijski centar je naknadno osnovan i može biti zaslužan za spašavanje mnogih od ovih neprocjenjivih artefakata. Međutim, još mnogo posla ostaje da se uradi, a neke stvari su zauvijek izgubljene.[2]
Biblioteka čuva Nuovo soggettario, "alat za indeksiranje predmeta za različite vrste izvora".[3]
