Aleksandrovo ostrvo

Aleksandrovo ostrvo (poznato i pod nazivima Ostrvo Aleksandra I, Zemlja Aleksandra I, Aleksandrova Zemlja, Zemlja Aleksandra Prvog i Isla Alejandro I) veliko je ostrvo površine 43.250 km² koje leži u Belinguškom moru (eng. Bellingshausen Sea), zapadno od Antarktičkog poluostrva, od koga ga dijeli zaliv Margarita i Kanal Georga VI. Aleksandrovo ostrvo leži pored obale Antarktika i povezano je sa njim ledenim zalivom. Aleksandrovo ostrvo se nalazi na koordinatama 71°00′ JGŠ 70°00′ ZGD. Ostrvo je oko 400 kilometara dugo u pravcu sjever-jug, oko 80 kilometara široko na sjeveru i oko 250 kilometara na jugu. Osobenosti ostrva uključuju i Planine Sofijskog univerziteta

Aleksandrovo ostrvo predstavljeno na mapi Antarktika

Ostrvo je 28. januara 1821. godine otkrila ruska ekspedicija pod Fabianom Gottlieb von Bellingshausenom, koji mu je ime dao po caru Aleksandru I Romanovim, ali se vjerovalo da je to dio Antarktičkog poluostrva sve do 1940. godine Njegovu ostrvsku prirodu sankama je dokazao Finn Ronne iz Antarktičke službe SAD decembra 1940 ^[1]. Tokom pedesetih godina XX vijeka na ostrvu je napravljena britanska baza administrirana kao dio Britanske Antarktičke Teritorije.

Ostrvo se danas koristi kao meteorološki centar i baza za dopunu goriva. Nad ostrvom teritorijalna prava polažu Ujedinjeno Kraljevstvo, Čile (smatrajući ga Čileanskom antarktičkom provincijom) i Argentina (smatrajući ga dijelom Provincije Ognjena zemlja), iako je ono u okviru Sistema antarktičke povelje.

Note i reference

1. USGS GNIS: Alexander Island