Французскі франк

Французскі франк; фр.: Franc français
500 франкаў 1995 года	100 франкаў 1906 года
Код ISO 4217	FRF
Эмітэнт	Францыя
Тэрыторыя абароту	Андора; Гвадэлупа; Маёта; Марцініка; Манака; Рэюньён; Сен-Бартэлемі; Сен-Мартэн; Сен-П'ер і Мікелон; Гвіяна; Французскія Паўднёвыя і Антарктычныя Тэрыторыі
Уведзена	1795 год
Замяніла	Луідор; Экю
Вынята	2002 год
Заменена на	Еўра
Складалася з	10 дэсімаў; 100 сантымаў
Сімвалы	₣ • F • fr
Манеты	1, 2, 5, 10, 20 сантымаў, ½ франка 1, 2, 5, 10, 20 франкаў
Банкноты	20, 50, 100, 200, 500 франкаў
Цэнтральны банк	Банк Францыі
Вэбсайт	http://www.banque-france.fr
Манетны двор	Парыжскі манетны двор
Вэбсайт	www.monnaiedeparis.fr
	Абменны курс ; (на 01.01.1999 — 17.02.2002)
Еўра	= ₣6,55957
	Французскі франк на Вікісховішчы
	[a 1] Члены саюза пералічаны па стане на 01.01.2002;

Французскі франк (фр.: franc français, МФА (фр.): [fʁɑ̃ fʁɑ̃.sɛ]) — гістарычная французская манета XIV—XVII стагоддзяў, а таксама грашовая адзінка Францыі з 7 красавіка 1795 года да 17 лютага 2002 года. З 1939 года існуе «Зона франка» — валютны саюз, у які ўваходзяць 17 дзяржаў і 9 заморскіх тэрыторый Францыі. Курсы валют Зоны франка былі прывязаны да курса французскага франка, а з 2002 года — да еўра.

Хуткія факты Французскі франк фр.: Franc français ...

Закрыць

Французская гістарычная манета

Першапачаткова Франкам называлася залатая французская манета. Упершыню выпушчаная У 1360 годзе з нагоды вызвалення караля Іаана Добрага, які знаходзіўся чатыры гады ў палоне ў англічан пасля бітвы пры Пуацье (1356). Гэта быў так званы «конны франк» — манета з выявай на аверсе коннага караля з мячом. Франк з чыстага золата (амаль 1000-я проба) вагой 3,885 г быў прыроўнены да аднаго Турскага ліўра (= 20 соляў турскіх = 240 дзенье. Існуюць розныя меркаванні з нагоды ўзнікнення назвы грашовай адзінкі «франк»: па адной версіі, назва паходзіць ад лац. francorum rex — легенды на манеце, па іншай версіі, назва паходзіць ад фр. franc,, што перакладаецца як «вольны», «свабодны», або «сапраўдны», «сапраўдны», «шчыры».

Пры Карле V (1365-80) адначасова з выпускам «коннага франка» пачалі чаканіць залатую манету «пешы франк» (па малюнку караля на аверсе). Яна важыла крыху менш «коннага франка» (3,824 г).

Выпуск залатога франка працягваўся да валадарання Людовіка XI (1461—1483), калі ён быў выцеснены залатым экю.

У 1575 годзе быў выпушчаны першы срэбны франк вагой 14,188 г. Па-ранейшаму франк прыраўноўваўся да 1 ліўраў = 20 соляў = 240 дзенье, гэта значыць служыў грашова-падліковай адзінкай. З прычыны псуты манет ў 1586 годзе выпуск франка быў спынены, аднак чаканка сярэбраных манет паўфранка і 1/4 франка працягвалася да 1642. Франкі выпускалі з срэбра 833-й пробы (у адрозненне ад экю, якія чаканілі з срэбра 917-й пробы).

У сярэдзіне XVII стагоддзя, падчас валадарання Людовіка XIII, сярэбраны франк быў канчаткова выцеснены сярэбраным экю.

Літаратура

Cuhaj G., Michael T. Standard Catalog of World Coins 1701-1800. — 5-е выд. — Iola: Krause Publications, 2010. — 1344 с. — ISBN 978-1-4402-1364-9.

Спасылкі

[1] [a 1]
Члены саюза пералічаны па стане на 01.01.2002

[a 1]