Фазавы пераход
From Wikipedia, the free encyclopedia
Фазавы пераход (фазавае ператварэнне) у тэрмадынаміцы — пераход рэчыва з адной тэрмадынамічнай фазы ў іншую пры змене знешніх умоў. З пункту гледжання руху сістэмы па фазавай дыяграме пры змене яе інтэнсіўных параметраў (тэмпературы, ціску і т. п.), фазавы пераход адбываецца, калі сістэма перасякае лінію, якая падзяляе дзве фазы. Паколькі розныя тэрмадынамічныя фазы апісваюцца рознымі ўраўненнямі стану, заўсёды можна знайсці велічыню, якая скачкападобна змяняецца пры фазавым пераходзе.
Паколькі падзел на тэрмадынамічныя фазы - больш дробная класіфікацыя станаў, чым падзел па агрэгатны стан рэчыва, гэта далёка не кожны фазавы пераход суправаджаецца зменай агрэгатнага стану. Аднак любая змена агрэгатнага стану ёсць фазавы пераход.
Найбольш часта разглядаюцца фазавыя пераходы пры змене тэмпературы, але пры пастаянным ціску (як правіла роўным 1 атмасферы). Менавіта таму часта ўжываюць тэрміны «кропка»[крыніца?] (а не лінія) фазавага пераходу, тэмпература плаўлення і г. д. Зразумела, фазавы пераход можа адбывацца і пры змене ціску, і пры пастаянных тэмпературы і ціску, але і пры змене канцэнтрацыі кампанентаў (напрыклад, з'яўленне крышталікаў солі ў растворы, які дасягнуў насычэння).