Уэсекс

Уэсекс (англ.: Wessex; стар.-англ.: Westseaxna rīce) — англасаксонскае каралеўства, якое сфарміравала Англію. Было заснавана саксамі у пачатку VI стагоддзя пры заваяванні Брытаніі. У 740 годзе трапіла пад уладу Мерсіі. У 825 годзе Эгберт, кароль Уэсекса, нанёс паражэнне Мерсіі і аб’яднаў пад сваёй уладай большую частку краіны, якая з таго часу пачала лічыцца Англіяй. Аднак ужо у канцы IX стагоддзя каралю Альфрэду Вялікаму пасля цяжкай барацьбы супраць нарманаў прыйшлося падпісаць дагавор аб перадзеле краіны (Уэсекс застаўся ў яго руках). З перыядам Альфрэда ў гістарычнай літаратуры звычайна звязваецца заканчэнне гісторыі Уэсекса і пачатак гісторыі Англіі.

каралеўства
Заходняе Саксонскае Каралеўства
стар.-англ.: Westseaxna Rīce
Уэсекская Віверна
Брытанія каля 800 года
<  <  <  <  <   > 519 — 927
Сталіца	Вінчэстэр Лондан
Мова(ы)	West Saxon[d]
Афіцыйная мова	West Saxon[d]
Рэлігія	хрысціянства
Грашовая адзінка	скіт[d]
Форма кіравання	абсалютная манархія і выбарная манархія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У эпоху бронзавага веку на тэрыторыі Уэсекса існавала значная Уэсекская культура, якая пакінула вялікую колькасць помнікаў.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Уэсекс