Рускі калабарацыянізм у Другой сусветнай вайне
From Wikipedia, the free encyclopedia
Рускі калабарацыянізм у Другой сусветнай вайне — палітычнае, эканамічнае і ваеннае супрацоўніцтва савецкіх грамадзян, а таксама эмігрантаў з ліку грамадзян былой Расійскай імперыі з акупацыйнымі ўладамі Трэцяга рэйха і яго саюзнікаў падчас Другой сусветнай вайны. Уключае ў сябе таксама казачы калабарацыянізм.
Артыкул вымагае вікіфікацыі. |
У постсавецкай Расіі паняцце «калабарацыянізм» для абазначэння людзей, якія супрацоўнічалі ў розных формах з нацысцкім акупацыйным рэжымам, стала ўжывацца толькі ў апошні час, паколькі ў адпаведнасці з Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 17 красавіка 1943 года яны афіцыйна называліся «нямецка-фашысцкімі злыднямі, шпіёнамі, здраднікамі Радзімы», таму ў савецкай гістарычнай навуцы і юрыспрудэнцыі звычайна выкарыстоўваліся фармулёўкі «здраднік», «здраднік Радзімы», «член сям’і здрадніка Радзімы», «памагаты»[2].