Мушкет

Мушкет (фр.: mousquet) — гладкаствольная агнястрэльная зброя, якой страляюць з пляча. Мушкеты былі распрацаваны для выкарыстання супраць пяхоты. Салдат, узброены мушкетам, называўся мушкецёрам.

Мушкеты і штыкі.

Мушкет замяніў аркебузу, і быў, у сваю чаргу, заменены вінтоўкай (у абодвух выпадках, пасля доўгага перыяду суіснавання). Тэрмін «мушкет» мог прымяняцца да разнастайнай зброі, у тым ліку доўгіх, цяжкіх гармат з фітылямі, з круглым або крэменевым замком, з якіх стралялі на падстаўках, а таксама лёгкія стрэльбы з крэмневымі замкамі, і кулямі з выкарыстаннем стабілізатара, да стрэльбы мог прымацоўвацца штык.

У войсках 16-га стагоддзя былі ваяры, узброеныя цяжкай версіяй аркебузы, якія падтрымлівалі строі аркебузнікаў і капейшчыкаў. Да пачатку 18-га стагоддзя, аркебузы былі выцесненыя больш лёгкімі версіямі мушкетаў, а з наданнем штыка выцесніла і дзіду, і амаль уся пяхота стала мушкецёрамі.

У 18 стагоддзі ўдасканалення боепрыпасаў і агнявых метадаў дазволіла стрэльбам стаць карыснымі для выкарыстання ў ваенных мэтах, і тэрмін «наразны мушкет» саступіў тэрміну «вінтоўка». У 19 стагоддзі наразныя мушкеты (якія былі фактычна вінтоўкі, але былі прылічаныя да мушкетаў) сталі агульнымі, якія аб'ядналі перавагі вінтовак і стрэльбаў. Пасля ўвядзення ў карыстанне картрыджа, затвораў, і некалькіх патронаў, ўсяго праз некалькі гадоў мушкеты выйшлі з шырокага выкарыстання.

Калібр мушкетаў вагаўся ад 0,50 да 0,75 у (13 да 19 мм). Звычайна гладкаствольны мушкет выкарыстоўваўся для дакладнай стральбы па адной цэлі толькі з адлегласці каля 100—150 метраў. Наразныя мушкеты сярэдзіны 19-га стагоддзя, такія, як вінтоўка Спрынгфілд Мадэлі 1861, былі значна больш дакладнымі, з магчымасцю знішчыць суперніка на адлегласці да 500 метраў.