Кінеты́чная эне́ргія – скалярная велічыня, якая колькасна характарызуе рух цела. Кінетычная энергія вызначаецца як работа, якую трэба здзейсніць над целам, каб перавесці яго ў дадзены стан са стану спакою.
Такім чынам:
![{\displaystyle W_{kin}=A_{s,s_{0}}=\int \limits _{s_{0}}^{s}{\vec {F}}d{\vec {r}}=\int \limits _{s_{0}}^{s}(m{\vec {a}})({\vec {v}}dt)=m\int \limits _{s_{0}}^{s}{\frac {d{\vec {v}}}{dt}}{\vec {v}}dt=m\int \limits _{s_{0}}^{s}vdv=m\left({\frac {v_{2}^{2}}{2}}-{\frac {v_{1}^{2}}{2}}\right)={\frac {mv_{2}^{2}}{2}}-{\frac {mv_{1}^{2}}{2}}.}](//wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/5b363cb2b6c44416979fa509d45d16b194f8df97)
Паколькі, па вызначэнні кінетычнай энергіі,
(пачатковы стан – стан спакою), маем:
![{\displaystyle W_{kin}={\frac {mv^{2}}{2}}.}](//wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/9d6662771c0c549c15060b4d040b7a278c4919c5)
Такім чынам, кінетычная энергія колькасна роўная палавіне здабытку масы цела на квадрат яго скорасці. З гэтай формулы таксама вынікае, што кінетычная энергія залежыць ад выбранай сістэмы адліку.
Формулу для работы можна запісаць так:
![{\displaystyle A={\frac {mv_{2}^{2}}{2}}-{\frac {mv_{1}^{2}}{2}}=W_{kin,2}-W_{kin,1}.}](//wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/af7cbb1d39e1d866fb6f365d4572b6880968370e)
Гэта значыць, што работа, зробленая над целам, роўная змяненню яго кінетычнай энергіі.