Жан Мартэн Шарко
From Wikipedia, the free encyclopedia
Жан Мартэн Шарко (фр.: Jean-Martin Charcot; 29 лістапада 1825 — 16 жніўня 1893) — французскі ўрач-псіхіятр, настаўнік Зігмунда Фрэйда, спецыяліст па неўралагічных хваробах, заснавальнік новага вучэння аб псіхагеннай прыродзе істэрыі. Правёў вялікую колькасць клінічных даследаванняў у галіне псіхіятрыі з выкарыстаннем гіпнозу як асноўнага інструмента доказу сваіх гіпотэз. Заснавальнік кафедры псіхіятрыі ў Парыжскім універсітэце. Член Парыжскай Акадэміі навук (з 1863 года). Быў членам Французскага Геаграфічнага таварыства. Сярод вучняў — П’ер Марыя Фелікс Жанэ.
Хуткія факты Жан-Мартэн Шарко, Дата нараджэння ...
Жан-Мартэн Шарко | |
---|---|
Jean-Martin Charcot | |
Дата нараджэння | 29 лістапада 1825(1825-11-29)[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 16 жніўня 1893(1893-08-16)[4][5][…] (67 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Жан-Батыст Шарко |
Дзеці | Жан-Батыст Шарко і Jehanne Charcot[d][7] |
Род дзейнасці | урач, нейрабіёлаг, псіхолаг, псіхіятр, неўролаг, рысавальнік |
Навуковая сфера | Медыцына, Неўралогія |
Месца працы |
клініка Сальпетрыер (Парыж), медыцынскі факультэт Парыжскага ўніверсітэта |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Зігмунд Фрэйд і Vladimir Gavrilovich Dekhterev[d][8] |
Вядомы як | Стваральнік душа Шарко, настаўнік Фрэйда і яшчэ паўдзясятка вядомых урачоў, даследчык істэрыі |
Член у | |
Прэміі |
Мантыёнаўская прэмія[d] (1853) |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шарко.