Аста Нільсен
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Аста Нільсен (дацк.: Asta Nielsen, народжаная Аста Сафі Амалія Нільсен Asta Sofie Amalie Nielsen; 11 верасня 1881, Капенгаген — 25 мая 1972, Фрэдэрыксберг) — дацкая актрыса нямога кіно, якая атрымала прызнанне ў Германіі. У Расіі была прызнана самай папулярнай актрысай да 1914 года.
Аста Нільсен | |
---|---|
дацк.: Asta Nielsen | |
Імя пры нараджэнні | Asta Sofie Amalie Nielsen |
Дата нараджэння | 11 верасня 1881[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 мая 1972[5] (90 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Муж | Urban Gad[d] і Gregori Chmara[d] |
Прафесія | актрыса, аўтабіёграф, тэатральная актрыса, кінаактрыса, кінарэжысёр |
Кар’ера | 1902—1938 |
Узнагароды | |
IMDb | 0003425 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аста Нільсэн вырасла ў Швецыі і Даніі. Яшчэ дзіцем яна пазнаёмілася са светам тэатра. З 1902 Аста Нільсэн пастаянна працавала ў Капенгагене. Першы ж фільм з яе ўдзелам «Бездань » (Afgrunden, 1910) забяспечыў ёй і рэжысёру Урбану Гаду кантракт на вытворчасць некалькіх фільмаў у Германіі, які пасля быў падоўжаны да 1915 года.
У пачатку Аста Нільсэн здымалася толькі ў фільмах свайго мужа рэжысёра Урбана Гада. Гэта былі пераважна ролі супярэчлівых жанчын, чыё паводзіны не адпавядала грамадскім нормам, як, напрыклад, у фільме «Чужая птушка » (Der fremde Vogel, 1911) ці «Бедная Джэні » (Die arme Jenny, 1912). Але Нільсэн дэманстравала таксама талент у камічных ролях: роля ў фільме «Анёлачак » (Engelein, 1914) вырабіла такі фурор, што быў зняты працяг фільма.
У 1916 году Аста Нільсэн з’ехала ў Данію і вярнулася ў Германію толькі пасля заканчэння Першай сусветнай вайны. Цяпер яна здымалася пераважна ў экранізацыях літаратурных і драматычных твораў. У 1920—1922 годзе яна выступіла прадзюсарам трох уласных фільмаў, згуляўшы загалоўную ролю ў адным з іх, у «Гамлеце » (Hamlet, 1921). Набылі прызнанне вобразы жанчын з ніжэйшых слаёў грамадства, згуляныя Астай Нільсэн у «Бязрадасным завулку » (Die freudlose Gasse, 1925) Георга Вільгельма Пабста і «Трагедыі аб служанках » (Dirnentragödie, 1927) Бруна Рана .
У 1923—1930 гады была жонкай і партнёрам рускага акцёра Рыгора Хмары .
Аста Нільсэн была прызнанай зоркай нямога кіно і лічылася адным з першых секс-сімвалаў. Яе кінакар’ера скончылася са з’яўленнем гукавога кіно, у якім яна знялася толькі адзін раз. Нільсэн звярнулася да тэатра, а ў 1946 годзе апублікавала аўтабіяграфію «Маўклівая муза» (Die schweigende Muse)[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.