Асманы
From Wikipedia, the free encyclopedia
Асма́ны (таксама зваліся атаманы) — падданыя Асманскай імперыі (1453—1923 гг.). У больш вузкім сэнсе — падданыя, якія спавядалі іслам, або падданыя, якія размаўлялі на цюркскіх мовах. У склад асманаў уваходзілі прадстаўнікі розных народаў імперыі, а таксама выхадцы з іншых краін (Ірана, Індыі, Афганістана, краін Усходняй Еўропы, Закаўказзя і г. д.). У Еўропе традыцыйна называліся туркамі, хаця ў самой Асманскай імперыі гэты тэрмін доўгі час меў абразлівы характар[1]. Назва асманы паходзіць ад імя першага султана Асманскай імперыі.