From Wikipedia, the free encyclopedia
«Залаты леў» (італ.: Leone d'Oro) — галоўная ўзнагарода Венецыянскага кінафестывалю. Уведзена ў 1949 годзе, да гэтага вышэйшай узнагародай МКФ быў спачатку «Кубак Мусаліні» (італ. Coppa Mussolini, 1934-1942), а потым «Вялікі міжнародны прыз Венецыі» (італ. Gran Premio Internazionale di Venezia), які ўручаўся з 1946 па 1948 год. У 1969—1979 гадах «Залаты леў» не ўручаўся.
Залаты леў італ.: Leone d'Oro | |
---|---|
Тып | кінапрэмія |
Заснавальнік | Венецыянскі кінафестываль |
Заснаванне | 1949 |
Краіна | Італія |
Месца | |
Сайт | labiennale.org (італ.) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Чатыры рэжысёры двойчы станавіліся лаўрэатамі «Залатога льва» — гэта Андрэ Каят (1950, 1960), Луі Маль (1980, 1987), Чжан Імоў (1992, 1999) і Энг Лі (2005, 2007).
Год | Фільм | Рэжысёр | Спасылкі |
---|---|---|---|
У 1946 годзе прэмія насіла назву «Найлепшы мастацкі фільм» | |||
1946 | «Жыхар поўдня » | Жан Рэнуар | |
У 1947—1948 гадах прэмія насіла назву «Вялікі міжнародны прыз Венецыі» | |||
1947 | «Сірэна » | Карэл Сцеклы | |
1948 | «Гамлет» | Лоўрэнс Аліўе | |
У 1949—1953 гадах прэмія насіла назву «Залаты леў Святога Марка» | |||
1949 | «Манон » | Анры-Жорж Клузо | |
1950 | «Правасуддзе здзейснілася » | Андрэ Каят | |
1951 | «Расёмон» | Акіра Курасава | |
1952 | «Забароненыя гульні » | Рэнэ Клеман | |
1953 | Прэмія не была прысуджана. | ||
З 1954 года прэмія носіць назву «Залаты леў» | |||
1954 | «Рамэа і Джульета » | Рэната Кастэлані | |
1955 | «Слова » | Карл Тэадор Дрэер | |
1956 | Прэмія не была прысуджана. | ||
1957 | «Непакораны » | Сацьяджыт Рай | |
1958 | «Жыццё Мухамацу » | Хіросі Інагакі | |
1959 | «Генерал дэла Роверэ » | Раберта Раселіні | |
«Вялікая вайна » | Марыа Манічэлі | ||
1960 | «Пераход праз Рэйн » | Андрэ Каят | |
1961 | «У мінулым годзе ў Марыенбадзе » | Ален Рэнэ | |
1962 | «Іванава дзяцінства» | Андрэй Таркоўскі | |
«Сямейная хроніка » | Валерыа Дзурліні | ||
1963 | «Рукі над горадам » | Франчэска Розі | |
1964 | «Чырвоная пустыня » | Мікеланджэла Антаніёні | |
1965 | «Туманныя зоркі Вялікай Мядзведзіцы » | Лукіна Вісконці | |
1966 | «Бітва за Алжыр » | Джыла Пантэкорва | |
1967 | «Дзённая прыгажуня » | Луіс Буньюэль | |
1968 | «Артысты пад купалам цырка: бездапаможныя » | Аляксандр Клуге | |
1969—1979 | У 1969—1972 і 1979 гадах прызы на фестывалі не прысуджаліся. У 1973—1978 гадах фестываль не праводзіўся. | ||
1980 | «Атлантык-Сіці » | Луі Маль | |
«Глорыя » | Джон Касавеціс | ||
1981 | «Свінцовыя часы » | Маргарэта фон Трота | |
1982 | «Становішча рэчаў» | Вім Вендэрс | |
1983 | «Імя: Кармен » | Жан-Люк Гадар | |
1984 | «Год спакойнага сонца» | Кшыштаф Занусі | |
1985 | «Без даху, па-за законам » | Аньес Варда | |
1986 | «Зялёны прамень » | Эрык Рамер | |
1987 | «Бывайце, дзеці» | Луі Маль | |
1988 | «Легенда пра святога прапойцу » | Эрмана Ольмі | |
1989 | «Горад жалобы » | Хоу Сяосянь | |
1990 | «Розенкранц і Гільдэнстэрн — мёртвыя » | Том Стопард | |
1991 | «Урга — тэрыторыя кахання » | Мікіта Міхалкоў | |
1992 | «Цю Цзюй звяртаецца ў суд » | Чжан Імоу | |
1993 | «Кароткія гісторыі » | Роберт Олтмен | |
«Тры колеры: Сіні» | Кшыштаф Кеслёўскі | ||
1994 | «Перад дажджом » | Мілча Манчэўскі | |
«Жыве каханне » | Цай Мінлян | ||
1995 | «Веларыкша » | Ан Хунг Чан | |
1996 | «Майкл Колінз » | Ніл Джордан | |
1997 | «Феерверк » | Такэсі Кітана | |
1998 | «Тое, як мы смяяліся » | Джані Амеліа | |
1999 | «Ні адным менш » | Чжан Імоу | |
2000 | «Круг » | Джафар Панахі | |
2001 | «Вяселле ў сезон дажджоў » | Міра Наір | |
2002 | «Сёстры Магдаліны » | Пітэр Малан | |
2003 | «Вяртанне» | Андрэй Звягінцаў | |
2004 | «Вера Дрэйк » | Майк Лі | |
2005 | «Гарбатая гара » | Энг Лі | |
2006 | «Нацюрморт » | Цзя Чжанкэ | |
2007 | «Пажадлівасць » | Энг Лі | |
2008 | «Рэстлер » | Дарэн Аранофскі | |
2009 | «Ліван » | Самуэль Маоз | |
2010 | «Дзесьці » | Сафія Копала | |
2011 | «Фаўст » | Аляксандр Сакураў | |
2012 | «П’ета » | Кім Кі Дук | |
2013 | «Свяшчэнная рымская кальцавая » | Джанфранка Розі | |
2014 | «Голуб сядзеў на галінцы, разважаючы пра жыццё» | Рой Андэрсан | |
2015 | «Здалёк » | Ларэнса Вігас | |
2016 | «Жанчына, якая сышла » | Лаў Дыяс | |
2017 | «Форма вады» | Гільерма дэль Тора | [1] |
2018 | «Рома» | Альфонса Куарон | [2] |
2019 | «Джокер» | Тод Філіпс | [3] |
2020 | «Зямля качэўнікаў» | Хлоя Чжаа | [4] |
2021 | «Падзея» | Одры Дзіван | [5] |
2022 | «Уся прыгажосць і кровапраліцце » | Лора Пойтрас | [6] |
2023 | «Бедныя-няшчасныя» | Ёргас Ланцімас | [7] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.