(пам. 1374) князь падольскі From Wikipedia, the free encyclopedia
Юрый Карыятавіч (літ.: Jurijus Karijotas, рум.: Yuri Kariyotas, таксама Георгій) — сын Навагрудскага і Ваўкавыскага князя Карыята. Князь Падольскі, пазней - ваявода Малдавіі. Цесна супрацоўнічаў з польскім каралём Казімірам III супраць яго літоўскіх сваякоў ― Кейстута і іншых.
Юрый Карыятавіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Папярэднік | Лацу | ||||||
Пераемнік | Пётр I Мушат | ||||||
Нараджэнне |
1330 Васлуй, Румынія |
||||||
Смерць |
1375, 1377 ці не раней за 1374 і не пазней за сакавік 1375 |
||||||
Род | Карыятавічы | ||||||
Бацька | Карыят | ||||||
Веравызнанне | праваслаўе |
Лічыцца старэйшым сынам князя Карыята Гедымінавіча[1]. Разам з братамі ён удзельнічаў у бітве на сініх водах.
Актыўна ўдзельнічаў у падпісанні пагаднення аб падзеле Галіцка-Валынскага княства. Польскі кароль Казімір III прызнаваў уладу літоўскіх князёў над некаторай зямлёй Галіцка-Валынскага княства[2], у тым ліку Юрыя, на землях, якія яны занялі ў дагаворы, падпісаным у 1352 г. Юрый і яго брат Аляксандр Карыятавіч уступілі ў канфлікт са сваімі дзядзькамі Кейстутам і Любартам у пачатку 1360-х гадоў . Юрый і Аляксандр былі выгнаны са сваіх зямель каля 1362 г . Яны ўцяклі ў Польшчу, дзе пасяліліся пры двары Казіміра ІІІ.
У 1374 годзе Юрый быў запрошаны на княжанне ў Малдаўскае княства і пабудаваў сталіцу ў Сучаве. 3 ліпеня 1374 г. Юрый Карыятавіч выдаў у Бырладзе грамату, на якой ён пазначаны ўладаром Малдаўскай зямлі. Згодна з некаторымі крыніцамі, пры яго праўленні Малдавія распаўсюдзіла свае межы да Чорнага мора[3].
Пазней, Юры быў атручаны валашскімі баярамі.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.