Эдвард Рыдз-Сміглы

Эдвард Рыдз-Сміглы (польск.: Edward Rydz-Śmigły; 11 сакавіка 1886, г. Беражаны, цяпер Цярнопальская вобласць, Украіна — 2 снежня 1941) — польскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, адзін з паплечнікаў Ю. Пілсудскага. Маршал Польшчы (1936).

Эдвард Рыдз-Сміглы
Edward Rydz-Śmigły
Дата нараджэння	11 сакавіка 1886(1886-03-11)
Месца нараджэння	Бэрэжаны, Беражанскі павет[d], Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Цыслейтанія, Аўстра-Венгрыя
Дата смерці	2 снежня 1941(1941-12-02)[1] (55 гадоў)
Месца смерці	Варшава, Генерал-губернатарства[d], Трэці рэйх[2]
Месца пахавання	Старыя Павонзкі
Альма-матар	Ягелонскі ўніверсітэт Кракаўская акадэмія мастацтваў
Грамадзянства	Польшча
Прыналежнасць	Аўстра-Венгрыя Польшча
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1910—1911, 1914—1916, 1918—1939
Званне
Камандаваў	Вярхоўны Галоўнакамандуючы
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Польска-ўкраінская вайна Савецка-польская вайна Другая сусветная вайна
Узнагароды і званні	Ордэн Белага арла Крыж Незалежнасці Ордэн Адраджэння Польшчы 1-й ступені Ордэн Адраджэння Польшчы 2-й ступені Ордэн Адраджэння Польшчы 3-й ступені Чатырохразова ўзнагароджаны Крыжом Храбрых Залаты крыж Заслугі Вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна Ордэн Узыходзячага сонца 1 класа Кавалер ордэна Арлінага крыжа 1 класа, Эстонія Ордэн Кароны Румыніі Крыж Свабоды 1 класа 2 ступені Крыж Свабоды 1 класа 3 ступені
У адстаўцы	удзельнік Руху Супраціўлення
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Акадэмію выяўленчых мастацтваў у Кракаве. 3 1908 у Саюзе актыўнай барацьбы, з 1912 у Стралешім саюзе (Галіцыя), рэдагаваў штомесячнік «Strzelec» («Стралец»). У 1-ю сусветную вайну ў легіёнах польскіх Ю. Пілсудскага, з ліпеня 1917 галоўны камендант Польскай вайсковай арганізацыі. 3 лістапада 1918 ваенны міністр адноўленай польскай дзяржавы. Удзельнічаў у заняцці польскімі войскамі Вільні (красавік 1919). У польска-савецкую вайну (1919—20) камавдаваў дывізіяй, арміяй, Сярэднім фронтам; удзельнічаў у заняцці Кіева (ліпень 1920), Гродна і Ліды (верасень 1920), абароне Варшавы (жнівень 1920). У 1922—35 інспектар арміі. У час майскага перавароту (1926) падтрымаў Ю. Пілсудскага і яго прыхільнікаў. З мая 1935 генеральны інспектар узброеных сіл, працаваў над 6-гадовым планам рэфармавання ўзброеных сіл краіны. У час Польскай абарончай вайны 1939 года вярхоўны галоўнакамандуючы (склаў паўнамоцтвы 7 лістапада); разам з польскім урадам перайшоў у Румынію, інтэрніраваны. У кастрычніку 1941 тайна вярнуўся ў акупіраваную нямецкімі войскамі Польшчу, намагаўся разгарнуць антыфашысцкую дыверсійную дзейнасць.

Аўтар шэрагу прац па ваеннай гісторыі і пытаннях абароны дзяржавы.

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. Deutsche Nationalbibliothek Record #118916882 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>

Літаратура

• Грыбоўскі Ю. Рыдз-Сміглы // БЭ ў 18 т. Т. 13. Мн., 2001.
• Leżeński C. Kwatera 139. Opowieść o marszałku Rydzu-Śmigłym. T. 1—2. Lublin, 1989.