Шыманаў Кут

Не блытаць з Ануфрова.

Шы́манаў Кут^[1] (трансліт.: Šymanaŭ Kut, руск.: Шиманов Кут; да 1920-х — маёнтак Ануфрава) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Дукорскага сельсавета. Месціцца за 36 км на захад ад Мар’інай Горкі, 51 км ад Мінска, 13 км ад чыгуначнай станцыі Рудзенск.

Вёска Шыманаў Кут Склад вінакурні колішняй сядзібы Ануфрава Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Дукорскі Каардынаты 53°31′52″ пн. ш. 27°55′20″ у. д.HGЯO Ранейшыя назвы Ануфрава Ануфраў Анапраў Насельніцтва ▲16 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Аўтамабільны код 5 Шыманаў Кут на карце Беларусі ±

Шыманаў Кут на Вікісховішчы

Гісторыя

Ранняя гісторыя. Ануфрава

Фальварак Ануфрава (Ануфраў, Анапраў) быў уласнасцю Янішэўскіх, да якіх перайшоў праз спадчыну ад Швыкоўскіх. Адносіўся да маёнтка Цітва. У выніку падзелу фамільнай спадчыны апынуўся разам з фальваркам Жолудзь (цяпер не існуе, спалены ў Другую сусветную вайну) ува ўласнасці Ігнацыя Янішэўскага^[2]. У 1889 годзе ўласнік дваранін Ігнацый Людвігавіч Янішэўскі, дваранін рыма-каталіцкага веравызнання, у маёнтку было 1400 дзесяцін зямлі^[3]. У Цітвянскай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні.

Найноўшы час

Шыманаў Кут

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. Праведзена нацыяналізацыя маёнтка, заснаваны пасёлак Шыманаў Кут.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года вёска пад акупацыяй Германіі.

Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Дрычынскага сельсавета^[4].

Насельніцтва

• 1908 год — 1 двор, 3 жыхары^[5]
• 1917 год — 1 двор, 124 жыхары. З іх 109 беларусаў, 15 палякаў^[6]
• 1926 год — 12 двароў, 51 жыхар
• 2002 год — 18 жыхароў
• 2010 год — 10 жыхароў
• 2019 год — 16 жыхароў^[7]

Славутасці

• Склад вінакурні сядзібы Ануфрава (пачатак XX ст.)

Крыніцы

1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
2. SgKP 1886, с. 535.
3. Памяць 2003, с. 98.
4. «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)
5. Ярмоловичъ В. 1909, с. 114.
6. Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) 1924, с. 124.
7. Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 17 красавіка 2024.

Літаратура

• Шыманаў Кут // Гарады і вёскі Беларусі. Т. 8 : Мінская вобласць, кн. 4 / Т.У. Бялова (галоўны рэдактар) і інш. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 198. — 528 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
• Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
• Ярмоловичъ В. С. Списокъ населенныхъ мѣстъ Минской губерніи. — Минскъ: Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1909. — 231 с.
• Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) / Центральное Статистическое Бюро Б.С.С.Р.. — Минск: Белтрестпечать, 1924.
• Jelski A. Onufrów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. — S. 535.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шыманаў Кут