Хуана Інес дэ ла Крус

Хуана Інес дэ Асбахэ і Рамірэс дэ Сантыльяна (ісп.: Juana Inés de Asbaje y Ramírez de Santillana), больш вядомая як Сястра Хуана Інес дэ ла Крус (ісп.: Sor Juana Inés de la Cruz, 12 лістапада 1651, Сан-Мігель дэ Непантла, Мексіка — 17 красавіка 1695, манастыр Святога Іераніма) — мексіканская паэтэса, манашка-іеранімітка.

Хуана Інес дэ ла Крус
ісп.: Juana Inés de Asbaje y Ramírez de Santillana
Род дзейнасці	паэтка, religious sister, пісьменніца, матэматык, філосаф, кампазітарка, драматург, cloistered nun, манахіня
Дата нараджэння	12 лістапада 1651(1651-11-12)[1][2]
Месца нараджэння	Nepantla de Sor Juana Inés de la Cruz[d], Новая Іспанія, Каралеўства Кастылія і Леон[3]
Дата смерці	17 красавіка 1695(1695-04-17)[1][4][…] (43 гады)
Месца смерці	Мехіка, Новая Іспанія, Каралеўства Кастылія і Леон[3]
Месца пахавання	Мехіка
Грамадзянства	Іспанская імперыя
Веравызнанне	каталіцтва
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Творы ў Вікікрыніцах

Біяграфія

Хуана Інес дэ Асбахэ-і-Рамірэс нарадзілася 12 лістапада 1651 г. непадалёк ад Мехіка, у вёсцы Сан-Мігель-дэ-Непантла. Яе бацькі, як мяркуюць, не былі павянчанымі, і таму Хуана і дзве яе старэйшыя сястры запісаныя ў парафіяльных кнігах як «дзеці Царквы», гэта значыць байструкі.

Да 6 гадоў яна навучылася пісаць, шыць і вышываць, што ў тыя часы складала поўную адукацыю жанчыны. Да васьмі гадоў Хуана прачытала ўсю бібліятэку дзеда, уключаючы працы па філасофіі, тэалогіі і медыцыне.

У 9 гадоў яна расталася з сям’ёй: маці адправіла яе ў Мехіка да дзядзькі і цёткі, багатых сваякоў, якія былі блізкія да палацу віцэ-караля. Па шчаслівай выпадковасці яны разглядзелі ў дзяўчынцы здольнасці, даўшы Хуане магчымасць вучыцца. Новы курс самаадукацыі уключаў літаратуру, натуральныя навукі, матэматыку, філасофію, тэалогію і замежныя мовы. Да ўсяго гэтага Хуана вырасла прыгажуняй: светла-карыя шырока пастаўленыя вочы, высокі лоб, прамы нос, зграбныя рукі, абаяльная ўсмешка, жывы і прыязны характар - усё гэта не магло не прыцягваць да яе людзей.

У 1664 Хуана была прадстаўлена пры новым двары і ў самы кароткі час заваявала такую любоў высокай пары, што віцэ-каралева зрабіла яе сваёй першай фрэйлінай. Гэтую пасаду яна займала каля 5 гадоў. Тады ж яна ўславілася напісаннем вершаў на іспанскай, мове ацтэкаў, а таксама на латыні. Пісала яна і для спектакляў, і для начных канцэртаў, і для царкоўных святаў, і для пахаванняў.

Зноскі

1. Juana Inés de La Cruz // Cruz, Juana Inés de La // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2017. — ISBN 978-0-19-977378-7 — doi:10.1093/BENZ/9780199773787.ARTICLE.B00045050 Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q104038478'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776'></a>
2. datos.bne.es: El portal de datos bibliográficos de la Biblioteca Nacional de España — 2011. Праверана 14 студзеня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q50358336'></a>
3. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644'></a>
4. Sor Juana Inés de la Cruz // Enciclopedia de la Literatura en México Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18325260'></a>

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 488. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).