Франсуа Дзюкенуа

Франсуа Дзюкенуа (фр.: François Duquesnoy; 12 студзеня 1597, Брусель — 12 ліпеня 1643, Ліворна) — фламандскі барочны скульптар валонскага паходжання, працаваў у Рыме.

Франсуа Дзюкенуа
фр.: François Duquesnoy
Франсуа Дзюкенуа, партрэт працы Антоніса ван Дэйка
Імя пры нараджэнні	Francois Duquesnoy
Дата нараджэння	12 студзеня 1597(1597-01-12)[1]
Месца нараджэння	Брусель, Бельгія або Брусель[d], Coop of Brussels[d], Герцагства Брабант, Габсбургскія Нідэрланды[2]
Дата смерці	12 ліпеня 1643(1643-07-12)[3][4][…] (46 гадоў)
Месца смерці	Ліворна, правінцыя Ліворна, Таскана, Італія
Паходжанне	Валонія
Грамадзянства	Паўднёвыя Нідэрланды
Род дзейнасці	скульптар, рысавальнік
Мастацкі кірунак	барока
Уплыў	Hiëronymus Duquesnoy the Elder[d]
Уплыў на	Justus de Corte[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыццё і творчасць

Сын Жэрома Дзюкенуа, прыдворнага скульптара эрцгерцага Альберта, генерал-губернатара Нідэрландаў, і яго жонкі Ізабелы; Дзюкенуа-старэйшы — аўтар бронзавай версіі вядомай скульптуры хлопчыка, які пісае ў Бруселі (1619). Раннія працы Франсуа Дзюкенуа прыцягнулі ўвагу эрцгерцага, і ён адправіў здольнага юнака ў Рым. У 1624 годзе Дзюкенуа пасябраваў з Нікола Пусэнам, дзяліў жыллё і працаваў разам з ім. Абодва мастакі працавалі пад заступніцтвам Касіяна даль Поца.

«Адоніс» працы Дзюкенуа

З 1625 года Дзюкенуа супрацоўнічаў з Берніні ў саборы Святога Пятра. Пазней Пусэн рэкамендаваў Дзюкенуа кардыналу Рышэльё, які прапанаваў яму месца пры двары Людовіка XIII і пасаду главы каралеўскай акадэміі разьбярства ў Парыжы. Гэтым планам было не наканавана спраўдзіцца з-за заўчаснай смерці Дзюкенуа па дарозе ў Парыж. Вядомы біёграф італьянскіх мастакоў эпохі барока Джан П’етра Белоры (1672) узносіў мастацтва Дзюкенуа за тое, што ён падняў сучаснае разьбярства да ўзроўню Старажытнага Рыма. Дзюкенуа сапраўды прыўнёс у барока шматлікія элементы класіцызму, якія апярэдзілі трактоўку класічнай старажытнасці ў Вінкельмана і Кановы.

Зноскі

1. François Duquesnoy // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168'></a>
2. Czech National Authority Database Праверана 13 ліпеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
3. http://global.britannica.com/biography/Francois-Duquesnoy
4. François du Quesnoy // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>

Літаратура

• Michelucci M. François Duquesnoy: la fama e il sospetto. Livorno: Editrice l’informazione, 2002
• Lingo E.C. François Duquesnoy and the Greek ideal. New Haven; London: Yale UP, 2007.

Спасылкі

• Працы у музеях свету
• Працы on line