From Wikipedia, the free encyclopedia
Тарфя́на-балотныя гле́бы — група глеб, якія фарміруюцца ва ўмовах балотнага глебаўтваральнага працэсу пры залішнім увільгатненні паверхневымі і грунтовымі водамі. У такіх умовах назапашванне арганічнага рэчыва пераважае над яго распадам, што вядзе да ўтварэння торфу, адбываецца агляенне мінеральнай часткі глебы.
Паводле магутнасці торфу вылучаюць тарфяніста-глеевыя (20—30 см), тарфяна-глеевыя (30—50 см), тарфяна-балотныя маламагутныя (50—100 см), сярэднемагутныя (1—2 м) і магутныя (больш за 2 м торфу).
У залежнасці ад складу, расліннасці і ўмоў воднага жыўлення падзяляюцца на
Тарфяна-балотныя глебы пашыраны на тэрыторыях з умерана вільготным кліматам паўночнага паўшар'я. Найбольш распаўсюджаны ў Заходняй Сібіры, на поўначы і паўночным захадзе Расіі, Далёкім Усходзе, Украіне і ў Беларусі.
Тарфяна-балотныя глебы займаюць каля 14% тэрыторыі Беларусі, найбольш іх у Брэсцкай, Мінскай і Гомельскай абласцях.
Гэта самыя багатыя на Беларусі паводле запасаў арганічнага рэчыва глебы, што вызначае іх патэнцыяльную ўрадлівасць. На нізінных і поймавых тарфяна-балотных глебах часткова праведзена меліярацыя, асушаныя глебы выкарыстоўваюцца пад ворыва, сенажаці і пашу. У выніку меліярацыі карэнным чынам змяніліся глебаўтваральныя працэсы, адбываецца мінералізацыя арганічнага рэчыва торфу, праяўляецца ветравая эрозія, што вядзе да пагаршэння ўрадлівасці глебаў, выклікае шэраг экалагічных праблем.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.